Morgunn - 01.12.1956, Blaðsíða 80

158
MORGUNN
kvaðst hafa verið í fyrri jarðvistinni og borið þá nafnið
Laxami Nerain, hafði raunverulega verið til og dáið af
völdum berkla 32 ára gamall.
Móðir Laxamis Nerains var enn á lífi. Hún lagði fyrir
litla drenginn margar spurningar um fjölskyldulífið og
ýms atvik, til að prófa minni hans. Drengurinn hikaði ekki,
og sérhvert svar hans var nákvæmlega rétt.
Greinarhöfundur spyr: „Höfðu þessi börn raunverulega
lifað áður,“ Hann spyr, en svarar spurningunni ekki.
Hvaðan kom litlu börnunum 4 og 3 ára gömlum þetta
dularfulla minni?
J. A. tók saman.
★
Úr „Bréfum frá Júlíu“
Ó, vinur minn, vinur minn, þú þekkir ekki, og ég get ekki
lieldur nokkru sinni látið svo, sem ég ætli að fara að skýra fyrir
þér afburða-dásemdir, dýrð og óendanleik þeirrar meðvitundar
okkar, að við höfum gert okkur grein fyrir kærleik guðs, sem
við lifum, hrærumst og erum í. Ég vildi óska, að ég gæti látið
þig finna til þess betur. Ég vildi óska, að ég gæti skýrt það betur.
En ég get ekki sagt meira en þetta, að það er stórkostlegra en
ég hefi nokkru sinni gert mér nokkra hugmynd um, stórkost-
legra, miklu stórkostlegra en ég reyndi að gera grein fyrir í fyrstu
bréfum mínum. Allt, sem þú veizt um jarðneskt líf — ást móður-
innar á barni hennar, ást brúðgumans á brúðurinni, ást eigin-
manns og eiginkonu — öll jarðnesk ást og fagnaðarfyllling til-
finninganna er eins og stafrófið í tungumáli himnaríkis. Og því
fullkomnari og óeigingjarnari sem kærleikur ykkar er, því betur
skiljið þið guð og hafið guð í ykkur, von dýrðarinnar. Sami
munur er á því kærleikslífi okkar og því lífi, sem þið lifið, eins
og dýrð sólaruppkomunnar og gráleitri skímunni, sem kemur á
undan afturelding — nema þegar þau háleitu augnablik koma
fyrir ykkur, er hjörtun verða logandi af guðdómlegri hrifning,
sem stafar af innblæstri og helgun kærleikans.