Morgunn - 01.12.1956, Qupperneq 78

156
MORGUNN
um fjöldamargt annað í tilverunni, sem menn reisa þó
lífsskoðun á og telja góðan grundvöll.
Austur á Indlandi, þar sem þetta furðulega fyrirbrigði
Shanti litlu gerðist og var rannsakað, er því nær allt and-
legt líf gegnsýrt af endurholdgunartrúnni. Fremur veikir
það þá sönnun fyrir endurholdgun, sem í þessu kann að
felast.
Svo er að sjá sem menn þar eystra hafi látið við þetta
staðar nema, frekari upplýsingar munu ekki fyrir hendi.
Þó e. t. v. verði ekki sagt, að þeir menn, sem tóku málið
að sér í Nýju Delhi, hafi hætt á hálfnaðri leið, verður hitt
að segja, að þeir hafi hætt löngu fyrr en komið var á
leiðarenda.
----o----
Mörgum þeim, sem sálrænum málum hafa gefið gaum,
hefir þótt hvað mest til þess koma, er sálræn fyrirbæri
hafa gerzt með börnum, sem óhugsandi var að gætu haft
blekkingar í frammi, eða þekkingu til þess að segja ósatt
um hluti, sem langt voru fyrir ofan skilning þeirra. Vera
má, að mönnum finnist hið sama um þær bendingar, sem
virðast koma fram um endurholdgun hjá börnum.
1 blaðið Ps. News, sem áður er vitnað til í frásögunum,
sem á undan fara, skrifar E. P. Herman á þessa leið:
„Lifum vér oftar en einu sinni? Er einhver sannleikur
í endurholdgunarkenningunni? Nær endurminning vor aft-
ur fyrir þessa jarðvist? Þesskonar spurnir hafa vakað fyr-
ir visindamönnum um mörg ár. Höfum vér fengið nokkurt
svar við þessum spurningum? Ég get ekki svarað því, en
hér eru nokkrar frásögur, sem vekja munu forvitni“.
Greinarhöfundur segir nokkrar sögur, og þeirra á meðal
tvær af litlum börnum:
Anna litla var f jögurra ára gömul, þegar hún sagði allt
í einu við föður sinn: „Pabbi, ég hefi verið margsinnis
áður hérna á jörðunni". Þegar faðir hennar hló að þessari