Morgunn - 01.12.1956, Qupperneq 40

118
MORGUNN
fullu gildi. Nú á tímum kunna þau á einhvern hátt að vera
öðruvísi dæmd en áður fyrri var. Nýir möguleikar til skýr-
inga á sumum þeirra hafa opnazt. En um fjölmörg þeirra
er hið sama að segja og var, meðan þau voru að koma
fram: Það er hægt að leiða þau hjá sér, ef menn hafa skap
til þess. En vilji maður skýra þau, er a. m. k. engin önnur
skýring skynsamlegri eða eðlilegri en sú, að framliðnir
menn standi að baki þeirra.
Eins og kunnugt er, hafa margir sálarrannsóknamenn
átt erfitt með að fullyrða, að fyrirbrigðin sanni beinlínis
að látinn lifi. Aðrir merkustu sálarrannsóknamenn, eins
og t. d. Sir Oliver Lodge, hafa hiklaust lýst slíku yfir og
lagt vísindaheiður sinn og heimsfrægð að veði fyrir því,
að framhaldslífið sé sannað eftir vísindalegum leiðum.
Margir annarra sálarrannsóknamanna, og þeirra á meðal
sumir hinna fremstu með samtíð vorri, eru áreiðanlega
með sjálfum sér sannfærðir um, að fyrirbrigðin sanni
framhaldslífið, auðvitað ekki öll miðlafyrirbrigði, en sum
þeirra. En yfirlýsing þeirra er margra sú, að þótt ekki
sé um vísindalega sönnun að ræða, sé skýring spíritist-
anna á fyrirbrigðunum sú, sem eðlilegust sé og líklegust.
Ég geri hiklaust ráð fyrir því, að framliðnir menn standi
á bak við fjölda mörg miðilsfyrirbrigði. En hitt hlýtur
mér að vera ljóst, að í fæstum þeirra felst hin fullkomna
og æskilega sönnun. Og á fjölmörgum miðilsfundum þarf
áreiðanlega að skipta um tón, ef svo mætti að orði komast:
gefa spurningunum meira svigrúm, en setja skorður þeim
trúgirnisblæ, sem of mjög gætir.
Það er afar eðlilegt, að ýmsum fer svo, að í „stemn-
ingu“ tilraunaherbergisins verða menn gripnir og hrifnir,
en sjá síðan við frekari athugun, að á því, sem fram kom
á fundinum, eru fleiri skýringar til en þær, sem þá komu
í hugann. Engin mikilmennskutilfinning á hér heima,
engin kitlandi ímyndun þess, að maður viti einhver ósköp.
Sannarlega vitum vér of lítið til þess. Og í raun og veru
þarf mikla þekkingu til þess að fást við þessa hluti. Ekki