Morgunn


Morgunn - 01.06.1965, Side 9

Morgunn - 01.06.1965, Side 9
MORGUNN 3 Á svarinu eru margar hliðar og líklega fleiri en við í fljótu bragði hyggjum. Fyrst er að benda á þá staðreynd, að við skynjum tímann ekki ólíkt og hreyfingu, óslitinn straum, sem virðist falla í eina átt frá fortíð til framtíðar. Og við höfum búið til tæki, tímamæla, klukkur og úr, til þess að mæla hraða þessa straums. Nú er það svo, að við skynjum, að hlutirnir og einnig við sjálf séum á hreyfingu, fyrst og fremst með því að miða við einhverja þá hluti, sem okkur virðast standa kyrrir, eða hreyfast með öðrum hraða eða í aðrar áttir. Við skynjum ekki, að jörðin sé á hreyfingu vegna þess, að við hreyfumst sjálfir með henni í sömu átt og með sama hraða. Það var fyrst, er við tókum að miða jörðina við aðra hnetti úti í geimnum, sól og stjörnur, sem hreyfðust á annan hátt en hún, að við komumst til skilnings á því, að jörðin stæði ekki kyrr og að við væmm með henni á fleygiferð, enda þótt við stæðum kyrrir í sömu sporum. Þetta, að við skynjum tímann, virðist því benda á, að við séum honum að einhverju leyti óháðir og getum því virt hann fyrir okkur líkt og stæðum við álengdar við hann. Og þetta er óneitanlega harla athyglisvert og efni til íhugunar. 1 öðru lagi hefur meðvitund okkar um fortíð og framtíð sín áhrif á hverja líðandi stund og hlýtur að gera það. For- tíðin getur varpað skugga á nútíðina og gerir það oft. En hún getur líka aukið gildi hennar og mæti. Vorið verður okkur ennþá yndislegra og vekur okkur dýpri fögnuð vegna þess, að við könnumst við dásemdir þess og minnumst hinna horfnu vora. Og á sama hátt verða stundir vorsins okkur ennþá hugstæðari og ljúfari, ef við höfum þráð það lengi og hlakkað til komu þess. Og ekki þarf að fara í neinar graf- götur um það, að framtíðin og viðhorf okkar og vonir til hennar, setja sinn blæ á hverja líðandi stund, auka fögnuð hennar og gildi eða draga þar út, eftir því hvort við erum bjartsýn eða svartsýn á framtíðina. Þrösturinn í garðinum mínum virðist alltaf jafnglaður á hverjum vormorgni, þegar blærinn er mildur og sólin skín. Og lóan í mónum er jafnan hnípin og hljóð, þegar rignir. Og
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.