Morgunn - 01.06.1965, Síða 23

MORGUNN
17
Sú mótbára er mjög algeng, að draumreynsla sé ekki
raunveruleg á sama hátt og venjuleg vökureynsla lifandi
manna. En það, sem við köllum raunveruleika einkennist
aðallega af tveim atriðum. 1 fyrsta lagi, að reynslan sé stað-
fest af einhverjum öðrum, sem einnig hefur orðið vottur að
henni. Og í öðru lagi, að hún sé rökræn að eðli og reynd.
Hvort tveggja þetta er fyrir hendi í þeirri reynslu, sem
drepið hefur verið á hér að framan.
Verur, sem talað hafa í gegn um miðilinn frú Leonard,
og telja sig vera anda framliðinna, fullyrða, að sú klofning
vitundarinnar í dagvitund og undirvitund, sem einkennir
líf allra manna hér á jörð, hverfi um leið og jarðneski líkam-
inn deyr. Drayton Tomas skýrði frá því árið 1928, að faðir
sinn hefði sagt við sig á þessa leið á miðilsfundi hjá frú
Leonard:
„Á okkar sviði. . . virðist mér endurminning mín vera ein
og óskipt. Ég held mínum venjulegu minningum um það,
sem gjörðist í jarðvist minni, og einnig þeim, sem fólgnar
voru í undirvitund minni. Þær eru jafnskýrar. Þegar hingað
yfir er komið, virðast bæði dagvitundin og undirvitundin
vera runnar saman í eitt...
Hér þurfum við ekkert á okkur að leggja til þess að reyna
að muna þetta eða hitt. Það kemur allt eins og af sjálfu sér.
Allt blasir við í senn. Fortíðin er í þeim skilningi fyrir okkur
eins og nútíð. Það er engu hægt að gleyma. Ekki er þó svo
að skilja, að við séum alltaf að grufla í fortíðinni, en hún er
þarna og blasir við okkur. Við þurfum ekkert fyrir því að
hafa að sjá og muna það, sem liðið er.“
Enda þótt þetta út af fyrir sig sé engin sönnun, þá gefur
þetta þó til kynna þá hugmynd um ,,ég“ eða persónuleika
mannsins, sem er harla athyglisvert á þrennan hátt:
1. Það hjálpar til að skýra erfiðleikana á sambandi í gegn
um miðlana.
I umraeðum um miðilshæfileika frú Leonard árið 1955
komst prófessor Broad meðal annars svo að orði:
2