Morgunn


Morgunn - 01.06.1965, Síða 28

Morgunn - 01.06.1965, Síða 28
22 MORGUNN antekningum, verið vanrækt að beita í þágu kristindómsins vísindalega staðfestum sannindum, sem fram hafa komið við sálarrannsóknir. Og hefur þá brostið kjark og dug sem sízt skyldi, nefnilega prestana. Ekki þurfa þeir þó að óttast það, að kirkjusókn dvíni, þótt þessum málefnum sé hreyft, því öllum kemur saman um, að lélegri en hún er nú geti hún tæpast orðið. Hitt mættu þeir hafa hugfast, sem leita skýringa á áhugaleysi sóknarbama sinna, að sú var tíðin, að fólk stóð í biðröðum fyrir utan Fríkirkjuna í Reykjavík, áður en hún var opnuð á sunnudögum, og komust færri að en vildu. Hvernig stóð á því? Ástæðan skyldi þó ekki vera sú, að þar gafst fólki tæki- færi til að heyra séra Harald Níelsson færa að því ljós rök, að látnir lifa? Ég hef alltaf átt nokkuð erfitt með að skilja, að menn, sem predika líf eftir dauðann, vilji ekki fyrir nokk- urn mun heyra þessa kenningu rökstudda. Hvað þá, að þeir séu fáanlegir til þess að skýra sóknarbörnum sínum frá merkilegum niðurstöðum sálarrannsókna heimskunnra vís- indamanna. Maður skyldi nú ætla, að prestur tæki því tveim höndum, að fá vísindalegar staðfestingar á því, sem hann er að predika. En mannssálin er víst flóknari en margan grun- ar í fljótu bragði. Ætli það sé tilviljun, að prestarnir, sem einna mestra vinsælda njóta meðal islenzks almennings skuli vera séra Sveinn Víkingur og séra Jón Auðuns? Ætli það eigi ekki nokkuð drjúgan þátt í vinsældum þessara ágætu manna, að þeii' hafa til að bera þann dug í þessum efnum, þá djörfung, sem svo marga starfsbræður þeirra skortir? Eitt af því, sem mér hefur virzt einkenna marga and- stæðinga spíritismans er það, að þeir neita að rannsaka málið persónulega. Fordómarnir virðast halda þeim heljartökum; það er einna líkast því, að einhver óljós ótti við að missa þá, hindri þá í því að ganga sjálfir úr skugga um sannleiksgildi þessara fyrirbrigða. Er mér í þessu sambandi sérstaklega minnisstæð afstaða hins fræga rithöfundar Charles Dickens til einhvers mesta miðils, sem uppi hefur verið, Skotans Daniels D. Home.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.