Morgunn - 01.06.1965, Síða 33

MORGUNN
27
fékk einmitt að reyna hinn vaxandi kraft, sem var að þrosk-
ast með Daniel, því að einmitt, þegar presturinn fór að nefna
Guðs nafn, heyrðust högg í stólnum, sem hann sat á, og því
heitar sem hann bað, því harðari urðu höggin. Eða í stuttu
máli, allt skraf prestanna var unnið fyrir gýg. Þessu hélt
áfram upp frá þessu. Höggin urðu stöðugt áleitnari og alltaf
jókst ferðalagið á húsgögnunum, og vakti þetta ekki aðeins
undrun heldur óbeit heimilisfólksins á veslings Daniel.
Brátt kom að því, að nágrannarnir, sem komust á snoðir
um þetta, fóru að gera aðsúg að húsinu og bætti það ekki
skapið i gömlu frænku. Enda kom að því, að allir vissu, að
hægt var t. d. að fá spurningum svarað með þessum höggum.
Eftir að fólk hafði gert sér ljóst, að Daniel var gæddur
þessum hæfileika, leið ekki á löngu áður en hægt var að segja
því hvar það myndi, með hans hjálp, finna löngu horfna ætt-
ingja, skjöl eða týndar brjóstnælur o. þ. h., og margir þessir
andar sönnuðu hverjir þeir væru. Ekki er tími til þess að
rekja hér einstök þess háttar tilfelli. En hvað sem öðru
leið, frú Cook fékk sig fullsadda á öllu þessu uppistandi og
fann veslings Daniel brátt, að hann var ekki lengur vel séður
á heimilinu. Hann yfirgaf því þetta bernskuheimili sitt, og
virðist hafa verið heldur fátt um kveðjur, því að fóstra hans
fleygði sparifötunum á eftir honum út um gluggann, þegar
hann fór.
Ég verð nú að fara fljótt yfir sögu, en vil aðeins geta þess
í þessu sambandi, að ekki erfði Daniel þetta við frænku sína,
því seinna, þegar hann var orðinn frægur maður, keypti
hann handa henni snoturt, lítið hús, og þar geymdi hún í
elli sinni hjá sér minjagripina, sem minntu á fóstra hennar:
fyrstu barnsskóna, skrifbók, griffil o. fl. Og þegar hún dó
árið 1876, minntist Home hennar mjög hlýlega.
Já, þannig var þessum einkennilega, unga pilti, með dul-
rænu hæfileikana, bókstaflega hrundið út í heiminn, þar
sem hann átti eftir að mæta bæði mótlæti og vinna fræga
sigra. Honum fór eins og svo mörgum öðrum mikilmennum
á öðrum sviðum, að afstaðan til hans mótaðist annars vegar