Morgunn - 01.06.1965, Blaðsíða 51

MORGUNN
45
Á fundinum var mér bent á að hafa sérstakar gætur á 10.
ágúst. Ég spurði, hvort ég ætti þá að búast við góðu eða illu,
og var mér sagt að búast við góðu, annars hefði mér ekki
verið sagt frá því.
Hér í Salisbury bý ég í timburhúsi, sem allt er á einni hæð.
1 öðrum enda hússins eru þrjú svefnherbergi ásamt baði, en
stofa, eldhús og baðherbergi í hinum. Gengið er í gegn um
stofu eða eldhús til að komast inn í svefnherbergin.
Þann 9. ágúst, sem var heitur sunnudagur, höfðum við
verið í Ocean City á baðströnd og sátum nú heima, dálítið
þreytt eftir annir dagsins. Klukkan var orðin 10.45 um
kvöldið, og vorum við hjónin að tala um að fara að sofa, en
ákváðum þó að bíða eftir fréttunum klukkan 11.
Börn okkar, Linda 8 ára og Hilmar 6 ára, voru bæði sofn-
uð, en hurðin á baðherberginu, sem var næst við okkar
svefnherbergi, var opin í hálfa gátt, og var ljósið kveikt.
Allt í einu tók ég eftir skærum Ijósglampa, er kom frá bað-
herberginu. 1 fyrstu hélt ég, að þessi blossi stafaði af því, að
ljósaperan hefði bilað, en þegar ég gáði betur að, komst ég
að raun um, að baðherbergið var að fyllast af reyk. Skærir
glampar og reykjarmökkur komu frá perunni. Mun þetta
hafa stafað af skammhlaupi í rafmagninu og því, að kviknað
hafði í leiðslunni. Mér varð að sjálfsögðu fyrst fyrir að snúa
slökkvaranum, en við það varð engin breyting, reykurinn
jókst ört og ég tók eftir gulri hitarák, er færðist upp eftir
veggnum frá Ijósastæðinu með miklum hraða.
Edda, kona mín, vakti upp bæði börnin og fór með þau
yfir garðinn til nágrannans, en ég hringdi þegar á slökkvi-
liðið. 1 þessum sömu svifum kom nágranni minn yfir mér
til aðstoðar. Kom okkur saman um, að bezt væri að rjúfa þeg-
ar rafstrauminn í húsið með því að taka úr öryggin. Þetta
gerðum við og biðum síðan úti fyrir húsinu í blíðskaparveðri
eftir komu slökkviliðsins.
Þegar slökkviliðið kom, reyndist því auðvelt að slökkva,
en mér var tjáð, að ekki hefði mátt tæpara standa að rjúfa
strauminn algjörlega, að öðrum kosti hefði eldurinn magn-