Morgunn - 01.12.1975, Qupperneq 64

166
MORGUNN
keppandi eftir unaði og völdum hafi þeir afvegaleitt dóm-
greind sína. Hinn blessaði leggur áherzlu á að Vedurnar fjalli
um eiginleikana þrjá og brýnir það fyrir Arjuna að vera yfir
þá hafinn; að hugsa aðeins um athafnir sínar en vera árangri
þeirra óháður, og að láta stjórnast af sannri dómgreind, því
sá sem sé gæddur sannri dómgreind hafi lagt frá sér öll verk
hér i lífi, bæði góð og ill. Vitringurinn, sem þannig er ástatt
um, hafi afsalað sér ávöxtum athafnanna og sé laus úr hring-
rás endurfæðinganna. — Þegar nú Arjuna spyr um það
hvernig sá maður sé er hafi öðlast óreikula dómgreind, svarar
Hinn Blessaði honum þannig í aðaldráttum: Þegar maðurinn
hefir hafnað öllum girndum hjartans er hann talinn hafa
óreikula dómgreind; þá er hann laus við ástríður, ótta og
reiði og hvorjd gleðjist né hryggist, hvort sem að hönduui
ber geðfelt eða ógeðfelt. — Hann hefir taumhald á skynjun-
um sínum og lætur þær ekki hlaupa með sig í gönur. Og þegar
hann hefir náð þessu marki skynjar hann hið Æðsta í djúpi
sálar sinnar og ekkert getur framar ruglað hann, þar sem
hann hefir þannig tamið og beislað sjálfan sig. Hann öðlast
þannig hinn æðsta frið og ekkert fær glapið honum sýn
framar. — Og Krishna brýnir fyrir Arjuna að stunda Yoga,
þannig að honum megi takast að hafna öllum ástriðum, lifa
grandvöru, óeigingjömu og ánægðu lífi og þannig öðlast
Brahmastigið, því enginn sem hafi náð þvi fari nokkru sinni
villur vegar, og nái að öðlast hinn eilífa friðinn, Nirvana, og
öll þjáning sé honum horfin að fullu. Og þannig lýkur öðrum
kafla kviðunnar, sem nefnist Sankhya-Yoga, eða öðru nafni
Yoga þekkingar.
Móísagnir líjsins, — ýmsar leiSir.
Er ekki fjarri lagi að segja, að þessi kafli innihaldi megin-
efni þeirra kenninga, sem ljóðin í heild sinni flytja hinum
hrjáða manni allra alda, sem stendur agndofa gagnvart mót-
sögnum og yfirþyrmandi vandamálum mannlegra samskipta,
þannig að honum fallast hendur og hann neitar að taka frek-