Vaki - 01.09.1953, Síða 25

tveir hjálmklæddir og einn liðsforingi
og flugmannaefnunum er sama
eins og öllum er sama um pá.
í morgun átti ég tal við kunningja minn frá Heidélberg
peir eru nú fastráðnir að fara enn að sigra heiminn
í pukri í strebsamkeit
í upphefð hins sigraða
(„Ég var í Englandi, striðsfangiu (pað sé mitt stolt) ).
Ellilegt regn pyngslalegt regn
hvíslar að mér ólundarfullum orðum
ég minnist pess að ég pekkti eitt sinn aðra rigningu
stundum lausn stundum gleði stundum ólgandi orka
en pað var löngu fyrr. Það eru margir útlendingar í borginni
og ég hef velt fyrir mér hvort ég vœri einn af peim
ég hafði pá einkennilegu skoðun að peir vœru alstaðar
útlendingar
og dreymdi sömu draumana nótt eftir nótt.
Ég skemmti mér einnig við að leita hugmynda er ekki standast
pað virðist stundum láta okkur í té einhvern sannleik
. . . en vœru pessi hús náttúrufyrirbæri: skýbólstrar
eða pverhníptir sjávarhamrar .. . nei pað væri of langt
gengið ...
Ég sat lengi morguns á kaffistéttinni reykti
margar sigarettur og reyndi að smíða mér nýtt sumar.
Muldrandi vindurinn og hvikul grœnka laufpaksins
taka pátt í minum hag.
TlMARITIÐ V AKI
23