Akranes - 01.10.1957, Qupperneq 3

SlRA ÞORSTEINN BRIEM
„Og tákn mun verða á sólu, lungli og
stjörnum og á jörðinni angist meðal þjóð-
anna i ráðaleysi við dunur hafs og britngný;
og menn munu gefa upp öndina af ótta og
kviða fyrir því, er koma mun yfir heims-
byggðina, jivi að knaftar hintnanna munu
bifast. Og Jtá munu menn sjá manns-soninn
koma í skýi með mætti og mikilli dýrð. En
l>egar J>etta tekur að koma fram, J>á réttið
úr yður og lyftið upp höfðum yðai', }>vi að
lausn yðar er i nánd.
Og hann sagði þeim likingu: Gætið að
fikjutrénu og öllum trjám; }>egar J>au fara
að skjóta frjóöngum, J>á sjáið þér og vitið af
sjálfum yður, að sumarið er í nánd. Þann-
ig skuluð þér og vita, að þegar J>ér sjáið
þetta fram koma, er guðsríki í nánd. Sann-
lega segi ég yður: Þessi kynslóð mun ekki
liða undir lok, unz }>etta allt kemur fram.
AKRANES
Himinn og jörð munu liða undir lok, en min
orð munu alls ekki undir lok liða“.
(Lúk. 21, 25—33).
Sjálfsagt stendur þetta guðspjall þessa
dags, um endurkomuna, fjærst hugum
manna af öllum guðspjöllum ársins. Ekki
aðeins vegna þess, að dómsdagur og end-
urkoma Krists er talin fjarstæða af van-
trúuðum möninum, heldur og vegna hins,
að margur maður, sem vera vill krist-
inn, verður að játa, að þar sé um að ræða
atriði, sem hanm fái ekki gert sér grein
ifyrir, og verði því að láta liggja milli
hluta. Svo er og að sjá, sem þegar áður
en Nýja testamentið var fulJritað hafi
menn búizt við þessu.

207