Akranes - 01.10.1957, Side 37

Þar yi'ir ber Melrakkasléttuna, en pen-
ingalyktina frá Raufarhöfn finnum við
ekki, því að vindurinn blæs oftast héð-
an. Vestar, til Axarfjarðarheiðar að sjá,
er kirkjustaðurinn Sauðanes og flugvöll-
urinn rétt við túnið. Þaðan er skammt
til Þórshafnar, sem nú telur nær 350
íbúa.
Lœknisstáðir.
Það horn fjallsins, sem að Melrakka-
sléttutotunni veit, er brattaminnst upp að
fara og liggur þar vegurinn upp á fjallið,
og á kafla nokkuð samhliða 7 þústmd feta
vatnsleiðslú frá lind, sem ef til vill reyn-
ist í Hrollaúgsstaðalandi, og ef viðbótar
turnabygging fer svo langt út yfir brún
fjallsins Hrollaugsstaðamegin líka, er ekki
ólíklegt, að þeir fari líka að fá leigu,
máske 10 þúsund á ári eins og Eiðis-
bændur. En út með ströndinni sér á
gramt tún og uppistandandi hús, er eitt
sinn var stórbj'li og verstöð, Læknisstaðir.
Síðustu bændasynirnir þaðan, nú á Þórs-
höfn, eru svo til þeir einu hér töldu
bjargsigsmenn, sigarnenn, sem hér er
kallað.
Sú starfsíþrótt virðist vera að liverfa
hér, nú er engin húsmóðir á Skálum, sem
telur sig þurfa að eiga 12 tunnur af
söltuðum fugli í ársforðann og nú sjást
heldur aldrei 30—40 færeyskar skútur
á legunni á Skoruvík, lengin skipti á
prjónavörum, kexi og sírópi, né þeim
seldur is o.fl. o.fl. I fyrsta lagi voru sam-
skiptin tilbreyting á svo afskekktum stað
og svo flest til hagnaðar, og vinsamleg,
enda má sjá hér minjagripi frá Færey-
ingum eftir tuga ára samskipti, en þetta
er ekki fjallsins saga.
Heimasœtan.
Flestum ber hér saman um það. að
óviða á landinu finmist heimasæta svo að-
sækin með blíðu sina sem hér, en slikt er
jafnan illa þolað, þótt gott þyki þá eftir
er sótt, en svona nefna þeir hér þokuna.
Nú 'hefur verið hér glampandi veður
dag eftir dag og síldarskip verið sem fjár-
dreif á haga með öllu nesinu, sérstaklega
að norðan.
Hollenzkt grjót.
Þetta er nú umhverfi þessa Heiðar-
fjalls, sem 30—150 íslemdingar liafa unn-
ið á meira og minna undanfarin ár, við
að byggja radarstöð fyrir NATO-samtök-
in. Víst hefur það allt verið unvhverfinu
mikil lífæð peningalega, og margir lengra
að, borið þaðan góðan hlut. Vonandi er,
að allar þessar framkvæmdir megi verða
friðsömum heimi til framþróunar, örygg-
is og menningarauka.
Þetta eru orðnar allmiklar byggingai',
enda ætlað allmörgum mcnnum til dval-
ar eða svo mörgum, að nokkurt þorp
mundi kallað vera á Islandi.
Ýmsum, sem hér hafa bisað við holl-
en/.ka steypufleka sem húsin eru reist úr,
mun ef til vill hafa dottið í lnig, að nær
hefði nú verið að við hefðum sent þeim
nokkra sandpoka að gjöf er land þeirra
var að sökkva í sæ en flytja inn grjót frá
þeim, því að ærið ættum við af því sjálf-
ir. Margt er þar fleira, sem ekki virðist
sniðið skilningi okkar Islendinga yfirleitt,
en aðal spurningin í Jiessu tilfelli er;
livort það eru íslenzkra eða erlendra ráð
með þennan innflutning.
Frjáls yfirsýn á alla vegu.
Hér má með sanni segja, að vítt sé
til veggja og heiðið hátt, og máske að
„hugann eggi bröttu sporin" og a.m.k.
vildi ég óvíða fremur „leggjast út á vor-
in“, en fram á nestánni við Fontinn við
eggja- og fuglatekju.
(Framhald á bls. 260).
ARRANES
241