Akranes - 01.10.1957, Side 43

m'

Iþjt il

ilíd
„ROMANOFF OG JtJLÍA“. —Valur Gíslason, Inga Þói'Sardóttir, Brssi Bjarnason, Bóbert Arnfinnsson,
Benedikt Árnason, IndriSi Waage, Helgi Skúlason, Bryndis Pctursdóttir, Baldvin HalldórssoríS Regina
ÞórSardóttir, Rúrik Haraldsson.
hátt seimilegt, að bandaríska sendiráð-
herradóttirin (Bryndis Pétursdóttir) verði
ástfangin í honum. Vil ég benda þeim,
sem ekki hafa séð leikinn á að láta aftur
augun þegar Benedikt birtist á sviðinu,
því að skárra er að lieyra hann en sjá,
og skortir þó mikið á, að röddin nái þeim
hlæbrigðum, seni ylji hugi kvenna.
Skárstur er Benedikt undir það síðasta i
múmiugervinu, hann virðist hafa ein-
hverja adingu i því að standa kyrr.
Bryndís Pétursdóttir hefur oft gert
betur en að þessu sinni, en þegnr mót-
leikari er ófær er varla hægt að ætlast til
þess að ástaratlot hennar verði sérstaklega
sennileg heldui-, enda nær hún helzt tök-
um á ástarhlutverkinu í einrúmi uppi á
herberginu sínu.
Rúrik Haraldsson og Begína Þórðar-
dóttir leika bandarísku sendiráðherra-
hjónin og fer þeim það vel úr hendi.
Búrik sýnir þarna virðuleika, sem er
tiltölulega nýr í fari hans á sviðinu, og
er þar um mikla framför að ræða frá
þeim tímum þegar hann réði lítt eða
ekki við skrokkinn á sér. Regína hefur
sýnilega gert sér mikið far um að lifa
sig inn í hugarheim amerískrar konu og
tekizt það prýðilega. Einkum er leikur
liennar fallegur þegar móðurástin verður
stjórnmálunum yfirsterkari og sama máli
gegnir um Ingu Þórðardóttur við sama
tækifæri.
Bessi Bjarnason og Baldvin Halldórs-
son eru skemmtilegir „hermenn“ og
myndi heimurinn skjótt verða til fyrir-
A K R A N E S
47