Akranes - 01.10.1957, Page 42

þjófiin þekkir söng þeiina ng metur nft
verðleikum. Hins vegar get ég ekki neitað
þvi, að nokkuð lýta ófimlegar hreyfingar
heninar á köflum og smági’ettur. Af þessu
ætti hin ágæta söngkona og glæsilega
stúlka að geta vanið sig, og yrði þá með-
ferð hennar öll í söng og leik i full-
komnu samræmi hvað við annað.
Kristinn Hallsson er skínandi góður
djákni, virðist honum vera gefin sú mikla
náðargáfa, að sjá hið broslega í lifinu
og kunna að túlka það, auk þess sem
söngur hans er ágætur. önnur hlutverk
eru lítil og mun Þorsteinn Hannesson
verða minnisstæðastur fyrir meðferð sína
á Spoletta, fulltrúa lögreglustjórans.
Ég er ekki dómbær á hljómlist, en leik-
mannseyru mín sögðu mér, að hljómlistin
hefði á köflum verið sterkari en góðu
hófi gegndi, og ]>að svo, að varla heyrðist
til söngvaranna. f þriðja þætti fannst
mér meira. samræmis gæta og heildar-
blærinin verða fegurstur.
Full ástæða er til að óska Þjóðleikhús-
inu til hamingju með hvennig af stað
er farið að þessu sinni.
★ Romanoff og Júlía.
Gamanleikur í þrem þáttum eftir Pet-
er Ustinov. SigurSur Grfmsson ís-
lenzkaSi. Leikstjóri: Walter Huthl.
Þjóðleikhúsið hefur á þessu leikári
vandað leikritaval sitt svo af ber, og er
þar um gleðilega framför frá fyrra leik-
ári að ræða. Gamanleikurinn Romanoff
og Júlía er þannig saminn, að hann hef-
ur eitthvað handa öllum. Glensið og
gamanið handa þeim, sem ekki skilja hin
dýpri sannindi og boðskap sem i honum
felst. Mannúðar- og friðarhugsjónina
handa hinum, sem ekki láta sér lvnda
innantóma gamanleiki.
246
Leikurinn gerist á vorum dögum og
átökin milli austurs og vesturs eru aðal-
uppistaða hans, en ástin, þetta alþjóða-
afl, þekkir engin landamæri og þess
vegna verður sonur rússneska sendiráð-
herrans ástfanginn í dóttur bandaríska
sendiráðherrans. Hvernig jafnalvarlegu
máli lýkur verða lesendur að athuga sjálf-
ir, ég vil ekki svipta þá ánægjunni af
bráðskemmtilegum leik með því að segja
of mikið.
Róbert Arnfinnsson sýnir þama mann-
gerð, sem hann hefur ekki túlkað áður,
hershöfðingja, sem jafnframt er forseti
lítils lands, sem bæði stórveldin vilja
fla'kja í valdagam sitt. Vafalaust myndi
margur óska, að eins auðvelt væri að
ýta þeim frá sér eins og hann gerir, þeg-
ar hann ýtir báðum sendiráðum stórveld-
anna frá miðsviðinu. Róbert er bæði
gla^silegur og virðulegur í hershöfðingja-
búningnum, en hlutverkið gefur ekki til-
efni til hádramatískra átaka. Eigi að síð-
ur hefur Róbert enn einu sinni minnt á,
að hann er í fremstu röð islenzkra leik-
ara.
Valur Gíslason og Inga Þórðardóttir
eru prýðileg sendiráðheirahjón. Sendiráð-
herrann hefur sjálfur verið virkur í bylt-
ingunni 1917, en vitanlega verður hann
að sa'tta sig við, að njósnað sé um hann
og njósnarann leikur Helgi Skúlason með
ágtæum. Þeir, sem ekki hafa gert sér
grein fyrir því áður hversu ömurlegt það
er að búa í þjóðfélagi ]>ar sem allir njósna
um alla, geta kyimt sér það með því að
hlusta á samtal rússnesku sendiráðherra-
hjónanna, sonar þeirra og bílstjóra.
Benedikt Árnason leikur illu heilli son-
inn og er leikur hans með því lélegasta,
sem hugsanlegt er að bjóða leikhúsgest-
um. Sem elskhugi er hann fráleitur svo
aðeins orð þau, sem höfundurinn leggur
honum í munn geta gert það á nokkurn
AKRANES