Íslenskt mál og almenn málfræði - 13.07.1981, Qupperneq 139
Ljóðaglósur séra Jóns Þórðarsonar 133
(44); hugsanlegt er að Jón Þórðarson hafi borið fram [-rd-] í slíkum
orðum.
-II- virðist vera borið fram upp á íslensku [dl] í rímorðum eins og
Olla — hilla (44), Gallus — kollur (AM 205, l°9v; eyða í R 752).
3. Um lengd sérhljóða í áhersluatkvæðum virðist farið eftir íslensk-
um reglum; stutt sérhljóð eru borin fram eins og á íslensku, en fram-
burður langra sérhljóða virðist nokkuð á reiki, ef ekki er um ónákvæmt
rím að ræða.
a. Eitt dæmi er um framburðinn [au:]: A burt frá, / tunc þá (62; A
— þá á að vera aðalhending).
i á undan stuttum samhljóða rímar stundum við [i:]: lis — slysinn
(34) , hic hér, comma strikið (36), sic — bik (61); stundum við [i:]: dico
— píka (44), pila — Grýla (AM 205, 8vo, 19r; eyða í R 752); í bak-
stöðu ávallt rímað við [i:]: Si — því að (36), I far þú, vah fý (62).
o á undan stuttum samhljóða rímar stundum við [ou:]: comes —
frómur (42), opis — hópur (44), en stundum við [o:]: Non — vonin
(35) , mos — vos (62); á undan fleiri samhljóðum en einum er o — [o]:
rostrum — ostur (43).
u á undan stuttum samhljóða rímar bæði við [u:]: cutis — hrútur
(43-44) og við [y:]: thus — kusi (44). Á undan fleiri samhljóðum en
einum eða löngum samhljóða rímar u við [y]: succus — hrukkur (43),
umbra — drumbur (43), funditus — grund (62); á undan nk rímar það
þó við [u]: tunc — dúnkar (35).
Að síðustu skulu tilfærð hér þrjú sýnishom af harðrímuðum kveð-
skap Jóns Þórðarsonar.
17. bragarháttur.
Affectus brjál, en anima sál,
acus nál, og chalybs stál,
phiala skál, en flamma bál,
fraus er tál og brassica kál.
25. bragarháttur.
Bellum stríð, en tempus tíð,
tardus seinn, er lapis steinn,
prolixa síð, og pulchra fríð,
puer sveinn, en stimulus fleinn.
Sléttubönd (Appendix í veltu).
Nola bjalla, gramen gras,
gurges hylur kallast,
sola allein, facies fas,
fætor odaun spjallast.