Læknablaðið - 01.12.1934, Blaðsíða 135

LÆKNABLAÐIÐ
203
Þorvaldur varS stúdent voriö 1925 og innrítaöist síöan i læknadeild
Háskólans sama haust. Skömmu síðar veiktist hann af lungnaberklum
og dvaldi um tima á Vífilsstað:ahæli. Fékk hann allgóöan bata í bili, en
þó aldrei svo aö hann þyldi aö stunda náinið óslitiö. Allan þann tíma. sem
hann var viö nám í Reykjavik bjó hann hjá stjúpu sinni frú Vigdísi
Blöndal, sem gekk honum og þeim bræörum í móöurstaö.
Embættisprófi í læknisfræöi lauk hann vorið 1932, var siöan kandidat
á Vífilsstöðum í eitt ár og sigldi síðan til Danmerkur í árslok 1933, til
framhaldsnáms, og hugði aö leggja sérstaka stund á berklalækningar. I
Danmörku fékk hann kandidatsstööu viö Amtssygehuset í Vejle og starf-
aði þar uns hans fyrri sjúkdómur — berklaveikin — ágerðist svo, að
hann fluttist sem sjúklingur að Sölleröd Sanatorium, en þar lést hann,
sem fyr segir.
Lík hans var brent í Khöfn og jarðneskar leyfar hans greftraðar í
Reykjavík 20. febr. 1935.
Þorvaldur var maöur fremur lágur vexti en þrekvaxinn. Hann var
gleðimaður mikill og hafði miklar mætur á söng og allri hljómlist; fékst
hann sjálfur við tónsmíðar og eru mörg af lögum hans kunn í stúdentahóp.
Það var sama hvenær maður hitti Þorvald, hvort hann var í fullu fjöri
við störf sín, eða hann lá þungt haldinn, lifsgleði og lifsþróttur hans var
altaf hinn sami, hann lét aldrei bugast, og var þetta honum mikill styrkur
á námsárunum. Átti það þó illa við hann, jafnmikinn áhuga- og starfs-
mann, að vera langvistum frá störfum, og hlífði hann sér ekki altaf sem
skyldi, því a8 hann var með afbrigðum skyldurækinn og hafði mikinn
áhuga á læknisstörfum.
Þorvaldur var skapstór nokkuð en drengskaparmaður i hvívetna, vin-
fastur og vinsæll. Hann hafði örugga réttlætistilfinningu og þoldi ekki
að hann eða aðrir væru órétti beittir. Hann var vinur vina sinna og góður
félagi í þess orSs bestu merkingu. /. Sœm.
Dr. Thorvaldur Blöndal har været ansat som assistent her paa Vejle
Sygehus’ kirurgiske afdeling frá 1. April til 1. Oktober 1934, og har
som vor medarbejder gjort et stort arbejde baade ved sygesengen, paa
operationsstuen og i laboratoriet.
Hans arbejde var altid af den lödigste art, omhyggeligt og altid et
vidnesbyrd om hans dygtighed. Dr. Blöndal var altid villig til at hjælpe
og paatog sig nok mere end han burde. Hans væsen var altid udtryk for
hans fine og noble tankegang, og han vandt sig kun venner.
Det var derfor med stor bekymring, at vi saa, at han pludselig blev
syg. En gammel lungetuberculose, som han negligerede for sit arbejde
og som han skjulte for alle, tog uventet en farlig vending, som tvang
ham til indlæggelse paa sanatorium. Han blev indlagt hos Dr. Bogason
i Sölleröd. Her döde han i de förste dage af december.
Hans minde vil leve længe iblandt os.
Paul Fjeldborg, Overkirurg.
P. Sivertsen og P. Bechsliaft Nielsen,
Reservelæger.
Vejle, d. 15.—12.—1934.