Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2003, Blaðsíða 48

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2003, Blaðsíða 48
ALFRUN GUNNLAUGSDOTTIR interiore) (9). Og vissulega er athyglisvert að hann skuli síður dvelja við harðræði það sem fangar voru beittir en Leifur Muller. Leifur ætlar að halda sig á vegi sannleikans og draga sem minnst undan og þá verður hann líka að segja frá því sem óþægilegt er að heyra. En þegar hann segir frá hkamsrefsingum eða hengingum er hann að tala um fanga sem hvorki hafa nafn né andlit, að minnsta kost er það afar sjaldgæft. I mesta lagi nefnir Leifur þjóðemi þeirra. Þetta setur lesandann í vissa fjarlægð frá atburðinum. Svo virðist sem þama dragi Leifur mörkin, hann vill ekki ofbjóða neinum. Öðra máh gegnir um dauða þeirra sem hann hefur kynnst og að vissu leyti annast. Þá breytist frásögnin. Primo Levi lýsir því hvemig menn vom bromir niður án þess að mik- ið bæri á, en er þögulli um ofbeldi, sem liggur kannski ffemur milh lín- anna, og það er eins og honum sé í mun að bægja dauðanum frá. Hami heldur dauðanum í hæfilegri fjarlægð. Le\d minnist á, að þegar komið var tdl Auschwitz hafi „úrval“ átt sér stað án þess að það væri augljóst. Fang- arnir skdldu ekki fyrr en síðar hvers vegna þeir urðu að kveðja konur og börn. En samt líður ekki á löngu áður en upp fyrir Levi rennur að hann stendur á þröskuldinum í húsi hinna dauðu (27). Eftdr hálfan mánuð í Buna-Monowitz veit Primo Levi um það sem hann þarf að vita og ekki nóg með það, hann ber þegar merki fanga- búðavistarinnar hvað útlit varðar. Hann hefur kynnst hungrinu, kann að verjast þjófhaði, að stökkva á og eigna sér skeið, snæri eða hnapp sem verða á vegi hans. Hann er orðinn þrútdnn í framan, kominn með fram- settan maga og opin sár á fæmrna (31-32). Allir fangar em ótdnir eða keppinautar annarra fanga (35). Og það er ekki fyrr en hann er kominn í sjúkraskýli að Levi verður ljóst hvernig útrýmingarkerfið \drkar. Schmulek sem liggur með honum á stofu reynir að útskýra, en Le\d er tregur til að trúa því sem Schmulek segir, þangað til Schmulek er „val- inn“ af offisérunum, sem vom í fylgd með lækninum, þegar hann vitjaði sjúklinga, og „merkm við“ númer sumra. Að skilnaði gefur Schmulek Levi skeiðina sína og hnífinn. Með þeirn Schmulek og Levi lá Hollend- ingurinn Walter. Þegar Schmulek er farinn þora þeir ekki að horfast í augu, Walter og Levi, og það leið langur tírni áður en þeir sögðu nokk- uð (46-47). Eins og þegar hefur verið skýrt ffá átti Primo Levi svo eftir að ganga gegnum „val“ sem var öðmvísi framkvæmt. Og hann er sammála Leifi um að í búðunum hafi hver um sig verið einn og orðið að bjarga sér sjálf- 46
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.