Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2006, Page 218

MARGARET H. FREEMAN
ekki eiKfiar. Það er dæmigert fyrir Dickinson að hún sættdr sig ekki við
þá yfirborðskenndu huggun sem fyrri kosturinn veitdr, hún getur ekkd
fallist á að eih'fðin fari á einhvem hátt „í gang“ þegar tímanum er lokið:
Forever - is composed of Nows -
‘Tis not a different time -
Except for Infiniteness -
And Latdtude of Home -
From this - experienced Here -
Remove the Dates - to These -
Let Months dissolve in + further
Months -
+ other -
And Years - exhale in Years -
Mdthout + Debate - or Pause -
Or Celebrated Days -
+ Certdficate -
+ No different Our Years would be
From Anno Dominies -
+ As infinite -
Eilífðin - er sett saman úr Núum -
það er ekki annar tími -
að ffátöldum óendanleikanum -
og breiddargráðunni heima -
Frá þessu - sem er upplifað hér -
fjarlægið dagsetningamar - til þessara -
látdð mánuði leysast upp í + fjarlægari
mánuði -
+ annað -
og ár - andið frá ykkur í árum -
+ sem óendanleg -
Fascicle 32, H 216, 112 <J 624)
Án + umræðu - eða hlés -
eða tyllidaga -
+ vottun -
+ yrðu ár okkar ekki öðruvísi
en þau herrans ár -
Dickdnson hafnar þeirri skynjun að eilífðin sé á svæði einhvers staðar í
framtíðinni þar sem við emm ekki enn. Hún lítur ffernur svo á að um sé
að ræða rými sem kallað er „eilífð“ og er búið tdl úr „núum“. Það er
nútími og ekki annar tími en „núna“, ekki framtíð. Það er þó „öðruvísi“
og ólíkt núunum á þann hátt að það er ekki afmarkað heldur tak-
markalaust, ekki endanlegt heldur óendanlegt, og svæði eða breiddar-
gráða þess er „heima“ - þar sem bendimiðja okkar er. Ut ffá þessu sjón-
arhorni, bendimiðjunni - „hér“ - getum við fjarlægt þær „dagsetningar“
sem við tengjum „núin“ okkar við. Lokað rými tímans er ógnarvítt haf
þar sem mánuðir geta leyst upp; eða líkami sem getur „andað frá sér“
árum. Sá valmöguleiki eða „annað“ sem stungið er upp á í línu 7 lýsir
216