Þjóðlíf - 01.08.1991, Qupperneq 77

Pálína Vagnsdóttir og Bjami S. Ketilsson: „Á Bolungarvik skemmta menn sér saman hvort sem þeir eru 16 ára eða sjötugir. “
söngleikinn Síldin kemur, síldin fer, þá
kynntist ég Pálínu, en hún sá einmitt um
að æfa söngliðið. Þar með var söngkonan
komin en allt hitt vantaði. Síðan kynntist
ég Herði Ingólfssyni trommara í matar-
boði hjá leikstjóranum, Helga Sverris-
syni, þannig að þá var trommarinn kom-
inn og nú vantaði bara gítarleikara. Hann
bættist fljótlega í hópinn en sá var gítar-
kennari. Og eftir eina leikfélagsæfmguna
var rennt í hljómsveitaræfingu, æft til
fjögur um nóttina og spilað á pöbb daginn
eftir en það spilerí breyttist fljótlega í ball.
— Gítarkennaranum leist ekkert á
þetta og dró sig í hlé, þannig að leitin að
gítarleikara hófst aftur og eftir að hafa
prufað tvo datt núverandi gítarleikari,
Eiríkur Björnsson, inn í sveitina. Á fyrsta
alvöruballinu var reyndar önnur söng-
kona með okkur, sem sagt tvær, en hún
hætti og í hennar stað kom núverandi
söngvari, Guðmundur Óskar Reynisson.
Hér var loksins komin endanleg mynd á
hljómsveitina og við tóku æfingar á pró-
grammi, segir Bjarni.
Pálína: - Og til þess að hafa þetta aðeins
gróskumeira þá vinnum við í smærri ein-
ingum líka, t.d spilum ég og Hörður dinn-
ermúsík hér á veitingastaðnum Víkurbæ.
Bjarni hefur líka verið að spila með öðrum
strák, Kalla H., Karli Hallgrímssyni, í
dúett, m.a. á Vagninum á Flateyri (einn
líflegasti pöbb landsins, innsk. G.H.Á.).
það eina sem vantar hér er jassinn.
Hvernig hafa viðtökurnar verið ?
Bjarni: — Þær hafa verið mjög góðar,
bandið er búið að spila sig vel saman og
þéttleikinn kominn. Við höfum verið að
kaupa okkur betri græjur og þetta er allt á
réttri leið. Það eru líka allir staðráðnir í að
gera hlutina vel og af metnaði.
Pálína: — Við ætlum okkur að gera þetta
vel en það tekur tíma. Við erum líka að
vinna á mismunandi tímum sólarhrings-
ins, t.d vinnur gítarleikarinn meira en
hálfan sólarhringinn á vöktum í rækjunni.
En þetta hefur gengið vel og núna erum
við með um 70 lög á prógrammi.
Eftir hverju farið þið þegar verið er að
velja lögin á prógrammið ?
Bjarni: — Það kemur hver með sínar upp-
ástungur. Oftast komum við með lögin á
kassettum og textinn fylgir að sjálfsögðu
með. Síðan er þetta spilað í tækinu og
síðan er bara atkvæðagreiðsla um lögin.
Mjög lýðræðislegt.
Pálína: — Mér finnst líka ágætt þegar við
djömmum eftir æfingar, þá gerast hlutirn-
ir stundum bara af sjálfu sér. Það finnst
mér koma einna best út.
Bjarni: — Við tökum náttúrulega lögin
sem eru vinsælust í dag, Bubba og Rúnar,
Sálina hans Jóns míns, Síðan Skein Sól
o.fl. Við erum líka með sígíld lög eins og
með Vilhjálmi Vilhjálmssyni, Bítlana og
Presley.
Og þegar búið er að velja eitt ákveðið
lag, t.d með Bubba, er þá reynt að ná
Bubba stílnum eða er lagið sniðið að
rödd Guðmundar söngvara?
Bjarni: — Við leggjum mikinn metnað í að
spila lögin rétt en í sambandi við sönginn
þá erum við ekkert endilega að eltast við
sérstök blæbrigði, eins og t.d. hjá Bubba,
þó stundum sé það gert. Aðalatriðið er að
skila laginu vel frá sér.
Pálína: -Við Gummi styðjum líka við bak-
ið á hvort öðru þegar þess þarf, t.d. þegar
við erum að radda, þá er gott að hafa
stuðning. Það sést líka og heyrist alveg
eins og skot ef maður er eitthvað óstyrkur
á sviðinu.
Þau eru sammála um það að nauðsyn-
legt sé að brúa visst aldursbil með lagaval-
inu. Á Bolungavík skemmti sér allir sam-
an, sama hvort þeir eru 16 ára eða sjötugir.
Og vissulega komi stundum upp tog-
streita á milli aldurshópa, eldra fólkið vilji
kannski heyra sjómannavalsa en yngra
fólkið það sem er efst á vinsældalistunum.
Pálína: — Þetta er oft á tíðum hálfgerð
diplómatavinna og það á einnig við í sam-
ÞJÓÐLÍF 77