Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1985, Side 51

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1985, Side 51
Brtíðan Gamla konan kraup hins vegar á gólfið og svipaðist um og leitaði milli fóta fólksins með fálmandi hendi, eins og hún stryki ósýnilegt kusk. Hún hefur því ekki séð vel, því slík handahreyfing er algeng hjá sjóndöprum gömlum konum. Yngri konurnar krosslögðu fæturna og kipptu í pilsin. Þegar hún stóð upp var hún enn að leita og „vagninn" hafði fengið áhuga á málinu. Auðsætt var á hreyfingunni sem komst á að grunur féll á alla en þó einkum á hjónin með börnin, sætaræningj- ana. Svona er fólk, sagði gamla konan. Eg leita ekki vegna peninganna heldur farmiðans í buddunni. Lestin hafði lagt af stað og þungar sektir við að ferðast miðalaus. Nú rauk eiginkonan upp og hristi sig alla og það svo rækilega að ef hún hefði fundið budduna og stungið henni á sig hlyti hún að hendast af henni við hristinginn eða hrynja til að mynda úr buxunum hennar á gólfið. Osköpin urðu til þess að meiri grunur féll á konuna, manninn og börnin sem fóru líka að hrista sig, en maðurinn sat kyrr; og litla dóttirin fletti meira að segja upp um sig. Farþegarnir urðu hálf hneykslaðir og álitu fólkið ekki aðeins vera þjófahyski heldur líka fram úr hófi ósómakært, því að litla stúlkan sneri sér í hring og sýndi buxurnar með sakleysissvip á andlitinu. Eiginkonan skynjaði andúð farþeganna næða um sig og æstist um allan helming og fór að segja að telpan væri ekki alin upp í því að fletta upp um sig framan í fólk, þessi telpa hefur aldrei flett upp um sig fyrr en nú, sagði konan og síðan trylltist hún í garð kerlingarinnar vegna buddutapsins því það hafði orsakað það að sakleysi barnsins væri túlkað sem flennu- læti og ósómi á almannafæri. Maðurinn fór að reyna að hemja hana. Þá kvaðst konan reyndar hafa fundið buddu. Nú-nú, sögðu nokkrar konur og renndu augunum sitt á hvað afar undirleitar. Já, en ekki núna, bætti konan við. Eg fann buddu í lestinni í fyrradag og skilaði henni. Gamla konan var nú orðin rauð í framan og yppti öxlum til merkis um að fólk væri þannig og enginn þyrfti að segja sér neitt um manneðlið. En eiginkonan heimtaði að lögreglan yrði sótt og hún sett í málið, svo hún gæti skorið úr um þjófnaðinn og leitað á fjölskyldunni. Fjölskyldan stóð upp reiðubúin að láta leita á sér hátt og lágt en lestin komin á hraða ferð og engin leið að sækja lögregluna. TMM IV 185
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.