Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1985, Side 86

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1985, Side 86
Tímarit Máls og menningar Genghis, því henni fannst það ekki alveg eðlilegt að hann skyldi hafa elskað hana. Þar sem henni barst ekkert svar við bréfum sínum, leigði hún sér látlausan vagn og lét aka sér til kofa hins konungborna einsetumanns. Hún ýtti varfærnislega upp hurðinni, sem gerð var úr limfléttum; hún kraup á kné og hló við auðmjúklega, eins og til að afsaka komu sína þangað. Þetta var á þeim tíma er Genghi þekkti ennþá andlit gesta sinna þegar þeir komu mjög nærri. Bitur og áköf reiði greip hann frammi fyrir þessari konu sem vakti upp hjá honum viðkvæm- ustu minningar horfinna daga, ekki svo mjög með nærveru sinni, heldur einkum vegna þess að klæði hennar voru ennþá þrungin ilmvatninu sem konurnar hans látnar höfðu notað. Hún sárbændi hann döpur í bragði um að halda hana að minnsta kosti sem þjónustustúlku. Miskunnarlaus, í fyrsta sinn, rak hann hana á brott, en hún átti vini meðal þeirra fáu öldunga sem önnuðust prinsinn og þeir sendu henni stundum fréttir. Grimm, einnig í fyrsta sinn á ævinni, fylgdist hún úr fjarska með vaxandi blindu Genghis, eins og kona sem óþolinmóð eftir að hitta elskhuga sinn bíður þess að náttmyrkrið skelli á. Þegar hún frétti að hann væri nánast alblindur orðinn, varpaði hún af sér borgarklæðunum og klæddist stuttum grófgerðum kjól að hætti sveitastúlkna; hún fléttaði hár sitt eins og þær og hún hlóð á sig tauvöndli og leirkrúsum eins og menn versla með á þorpsmörkuðum. Þannig dubbuð lét hún aka sér þangað sem Genghi hafði kosið að draga sig í hlé frá heiminum og bjó í félagsskap kiðlinga og páfugla skógarins; hún fór fótgangandi síðasta spölinn til þess að eðjan og þreytan gerðu hlutverk hennar trúverðugra. Fíngerð vorrigning féll af himni ofan í mjúkan jarðveginn og drekkti síðustu geislum kvöld- sólarinnar; þetta var á þeim tíma dags er Genghi, vafinn í fábrotinn munkakuflinn sinn, var vanur að rölta eftir stígnum þaðan sem hinir öldnu þjónar hans höfðu umhyggjusamlega fjarlægt hverja steinvölu til þess að varna því að hann hrasaði. Tómlátlegt andlit hans, svipbrigðalaust með öllu, markað af blindu og elli, líktist möttum spegli sem forðum hafði stafað fegurð, og Hefðarfrúin-úr-þorpinu- þar-sem-blómum-rignir þurfti ekki að látast til þess að bresta í grát. Genghi varð hverft við þessi ekkasog konu og hann sneri sér hægt í áttina þaðan sem gráturinn kom. 220
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.