Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Side 70

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Side 70
Tímarit Máls og menningar - Er þessi að fara að rannsaka Rauðavatn, spurði Jón Sigurðsson og benti á annan puttaferðalang með bakpoka. - Ho, ho, hó, hó, hló vörubílstjórinn. - A ég að lyfta krækiberjafræinu þínu upp á bílpallinn aftur, sagði Jón Sigurðsson. - Ætlarðu að kála mér, spurði vörubílstjórinn, hann var sestur undir stýri. - Varstu að leggja fræin í bleyti í Rauðavatni, spurði Jón Sigurðsson. - Enga brandara, þetta er grjót vinur, ætlað í vegagerð, sagði vörubílstjórinn. - Til að púkka undir veg eins og þennan hérna, hann benti fram fyrir sig á Vesturlandsveginn. Þegar Jón Sigurðsson járnsmiður sá breiðan og sléttan veginn fram- undan sér þá varð hann svo glaður að hann hló við. - Svona veg vantar okkur sárlega heim til Harpa Harpa Sól, sagði hann. - Þá er ég viss um að ég myndi ekki þreytast í fótunum mínum mörgu og smáu. - Heyrðu hef ég ekki séð þig einhvern tímann áður, spurði vöru- bílstjórinn. Mér finnst ég kannast við þig. Hvað heitirðu vinurinn? - Eg heiti Jón Sigurðsson, svaraði Jón Sigurðsson járnsmiður. Hann talaði hægt og seinlega. - Já, það er einmitt það, sagði bílstjórinn. - Það var einmitt það sem mig minnti. - Harpa Harpa Sól, æi-já, sagði Jón Sigurðsson, það eru margir smáfættir og sárfættir sem þangað ganga. - Og hvar er nú það, spurði vörubílstjórinn. - Það er höfuðborg járnsmiðanna, sagði Jón Sigurðsson, hana er að finna í stórum og ryðguðum þvottabala rétt hérna hjá. Eg skal bjóða þér þangað einhvern tímann fyrst þú ætlar að vera svo góður að keyra mig í mannabæinn þinn. - Ja, það myndi verulega gleðja mig, sagði vörubílstjórinn sem þóttist þess nú fullviss að hann væri að aka vitfirringi. Nú fengu þeir kumpánar um annað að hugsa því Reykjavík breiddi úr sér fyrir framan þá, þeir voru á leið niður Ártúnsbrekkuna. - Það er víst best ég fari hér úr og gangi, sagði Jón Sigurðsson. Ég þarf að kynnast fólkinu. Og þegar hann fór út úr bílnum, sagði hann: Sé þig síðar við Rauðavatn. Þetta sagði hann hratt eins og hljómplata sem óvart er sett á 78 snúninga hraða. Hann hafði ekki náð fullkomnu valdi á máli enn 60
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.