Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Page 70

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1989, Page 70
Tímarit Máls og menningar - Er þessi að fara að rannsaka Rauðavatn, spurði Jón Sigurðsson og benti á annan puttaferðalang með bakpoka. - Ho, ho, hó, hó, hló vörubílstjórinn. - A ég að lyfta krækiberjafræinu þínu upp á bílpallinn aftur, sagði Jón Sigurðsson. - Ætlarðu að kála mér, spurði vörubílstjórinn, hann var sestur undir stýri. - Varstu að leggja fræin í bleyti í Rauðavatni, spurði Jón Sigurðsson. - Enga brandara, þetta er grjót vinur, ætlað í vegagerð, sagði vörubílstjórinn. - Til að púkka undir veg eins og þennan hérna, hann benti fram fyrir sig á Vesturlandsveginn. Þegar Jón Sigurðsson járnsmiður sá breiðan og sléttan veginn fram- undan sér þá varð hann svo glaður að hann hló við. - Svona veg vantar okkur sárlega heim til Harpa Harpa Sól, sagði hann. - Þá er ég viss um að ég myndi ekki þreytast í fótunum mínum mörgu og smáu. - Heyrðu hef ég ekki séð þig einhvern tímann áður, spurði vöru- bílstjórinn. Mér finnst ég kannast við þig. Hvað heitirðu vinurinn? - Eg heiti Jón Sigurðsson, svaraði Jón Sigurðsson járnsmiður. Hann talaði hægt og seinlega. - Já, það er einmitt það, sagði bílstjórinn. - Það var einmitt það sem mig minnti. - Harpa Harpa Sól, æi-já, sagði Jón Sigurðsson, það eru margir smáfættir og sárfættir sem þangað ganga. - Og hvar er nú það, spurði vörubílstjórinn. - Það er höfuðborg járnsmiðanna, sagði Jón Sigurðsson, hana er að finna í stórum og ryðguðum þvottabala rétt hérna hjá. Eg skal bjóða þér þangað einhvern tímann fyrst þú ætlar að vera svo góður að keyra mig í mannabæinn þinn. - Ja, það myndi verulega gleðja mig, sagði vörubílstjórinn sem þóttist þess nú fullviss að hann væri að aka vitfirringi. Nú fengu þeir kumpánar um annað að hugsa því Reykjavík breiddi úr sér fyrir framan þá, þeir voru á leið niður Ártúnsbrekkuna. - Það er víst best ég fari hér úr og gangi, sagði Jón Sigurðsson. Ég þarf að kynnast fólkinu. Og þegar hann fór út úr bílnum, sagði hann: Sé þig síðar við Rauðavatn. Þetta sagði hann hratt eins og hljómplata sem óvart er sett á 78 snúninga hraða. Hann hafði ekki náð fullkomnu valdi á máli enn 60
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144

x

Tímarit Máls og menningar

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.