Tímarit Máls og menningar - 01.03.1993, Qupperneq 74

Anton Helgi Jónsson
Vísnaþættir Torfa Grundstíg
(Um árabil reyndi Torfi Grundstíg að koma vísnaþáttum sínum áframfceri við
ritstjóra landsins, en aldrei fékk hann neitt birt. Nú hefur Bókmenntafélagið
Ljóðfómir ákveðið að gefa þœttina út á bók ogfalið mér að sjá um útgáfuna.
Aldrei hélt Torfi efiir afriti af skrifum sínum og hef ég því safhað þáttunum
saman á ritstjórnarskrifstofum víða um land. Grunar mig að ekki sé allt komið
í leitimar og mœttu ritstjórar sem liggja á ejhi hafa samband við mig. Hér birti
ég þrjá þœtti með leyfi ekkjunnar. Stundum gerist Toifi margorður í skrifum
sínum og gleymir þá jafnvel aðalatriðinu, sjálfum vísunum. Hef ég reynt að
stytta mál hans og tel mig vera ífullum rétti, enda var ég kunnugur Torfa og
þykistfara nœrri um það hvemig hann hefði sjálfur viljað gangafrá þáttunum
til prentunar. Á stöku stað hef ég skotið inn orði eða málsgrein, en einungis í
því augnamiði að hinn persónulegi stíll Torfa fái notið sín. — Anton Helgi
Jónsson.)
I
Frá ómuna tíð hefur skáldskapurinn verið helsti áhrifavaldur íslendinga
og eru til margar ffásagnir sem sanna það. Af eðlilegum ástæðum hefur
því hvers kyns lof um skáldskap verið eftirlætisyrkisefni hagyrðinga og
hafa þeir um langan aldur kveðið vísur um vísur.
Nýlega heyrði ég ágæta ferskeytlu sem fjallar um áhrifamátt skáld-
skaparins. Hún er eftir Þorstein Þorsteinsson, fyrrum húsvörð á elli- og
hjúkrunarheimilinu í Hafnarfirði. í húsvarðartíð Þorsteins dvöldu á heim-
ilinu fjórar systur sem spilaðu bridge af mikilli ástríðu. Hljóp Þorsteinn
oft í skarðið ef einhver þeirra forfallaðist, en í ffístundum var hann gefinn
fyrir útivist og fór oft í gönguferðir um Reykjanesið. Eitt sinn var hann
staddur í Krísuvík þegar skyndilega brast á norðaustan stormur með
64
TMM 1993:1