Tímarit Máls og menningar - 01.12.1999, Blaðsíða 16
Unnur Karlsdóttir
„Jarðyrkjumenn komandi
kynslóða“
Um viðhorf arfbótasinna til mannsins og hugmyndir þeirra
um hlutverk erfðafræðinnar
Ungtfólkþarf að muna í ástum og makavali að semflest börn cettu að vera af
sem bestum stofni en semfœst og helst engin af sýktum stofni og úrkynjuðum.
Þá væri síður hætt við úrkynjun eða kynspellum og hinar komandi kynslóðir
verða heilbrigðari, langlífari og afkastameiri bæði fyrir sjálfar sig og þjóð-
félagið. Taka þarf makavalið alvarlega því hafa ber hugfast að menn tengjast
fremur ættum en einstaklingum. Sjálfer manneskjan aðeins einskonar um-
slagutan um ættfrymisín hvorteðþau eru slæm eðagóð. Fólkiafgóðum stofni
berað eiga ekkifærri en 4 til 5 börn til að tryggja íkynjun,þ.e. kynbæturkom-
andi kynslóða.
Til varnar kynspellum ætti eins og kostur er að girðafyrir barneignir geggj-
aðra, fáráðlinga, léttúðugra, viljalausra, afbrotamanna, vændiskvenna ogann-
ars misindisfólks sem gjarnt er á að hlaða niður börnum í hugsunar- og
ábyrgðarleysi. Annarkostur er sá að einangra slíktfólk á stofnunum eða hælum.
Þriðji kosturinn er að reyna að hindra hjónabönd sálsjúkra ogþeirra semþjást
af arfgengum eða smitandi sjúkdómum með læknisskoðun og læknisvottorð-
um. Ættlerar og landeyður hverrar þjóðar ættu að hverfa niður í aldeyðu þá er
náttúran sjálfhefur fyrirbúið þeimfrá upphafi vega. Með öðrum orðum, deyja
út. Markmið mannræktar ersífelld ogstöðugþróun til hins betra,fram á við, sí-
batnandi menn, síbatnandiþjóðstofn. Hún vinnur ekki aðeinsfyrirþessa kyn-
slóð eða þá næstu heldurfyrir allar komandi kynslóðir. Hún miðast að því að
gera þjóðstofninn svo úrgarði, að afhonumgeti ekki kviknað annað en einvala-
lið að síðustu. Sú þjóð erfyrst nær því marki verður hin útvalda meðal þjóð-
anna. íslendingum ætti einkum að vera þetta áhugamál, þar eð þeir eiga svo
auðvelt með þetta vegna ættfræði sinnar ogfámennis, efþeir vilja kappkosta að
standa framarlega meðalþjóðanna. Dauðadómur er kveðinn uppyfir íslenskri
þjóð eins og öðrum ef það verða ekki hinir betur gefnu sem eiga fleiri börn en
hinir duglausu og léttúðugu.
Kynblöndun við útlendinga er ennfremur ekki til kynbótafyrir íslenska kyn-
14
www.mm.is
TMM 1999:4