Glóðafeykir - 01.04.1989, Blaðsíða 18

16
GLOÐAFEYKIR
skrifstofum til stórfvrirtækis, sem sinnir verslun. þjónustu og
fjölbreyttn atvinnuuppbyggingu um allt héraðið.
Eg man vel kaupfélagsstjórana Sigfús Jónsson og Sigurð Þórðarson
sem veittu kaupfélaginu forstöðu áður en ég fór að vinna þar. Sigurður
var skarpgáfaður maður og fjölhæfur. Undir hans stjórn jók
kaupfélagið hlutdeild sína í verslun héraðsins og hann re\mdist
keppinautum sínum erfiður andstæðingur. Virðuleiki Sigfúsar ásamt
mikilli stjórnsemi og skipulagshæfileikum er ógleymanlegur. Hann
lagði grundvöll að núverandi skipulagi K.S. Sveinn Guðmundsson hóf
störf hjá kaupfélaginu árið 1946, sama ár og ég. Hann var
harðduglegur maður sem hafði næman skilning á fjármálum og stýrði
félaginu um aldarfjórðungs skeið. Er hann hætti tók við Helgi Rafn
Traustason sem verið hafði fulltrúi Sveins um árabil. En Helgi féll frá
óvænt og langt fyrir aldur fram. Eftirmaður Helga var Ólafur
Friðriksson, hann hætti hér störfum á síðastliðnu vori og tók við
embætti framkvæmdastjóra verslunardeildar SÍS. Helgi og Ólafur
héldu áfram því sóknarstarfi sem fyrirrennarar þeirra höfðu staðið
fyrir. Þórólfur Gíslason núverandi kaupfélagsstjóri er því sá fjórði sem
að ég vinn hjá fyrir Kaupfélag Skagfirðinga.”
„...og vertu blessaður og sæll”
Þú hefur starfað með mörgum hér í gegnum tíðina. Hverjir finnast
þér minnisstæðastir?
,,Þeir eru fleiri en einn og það væri of langt mál að telja þá upp hér.
Kannski er það minnisverðast hvað kaupfélaginu hefur jafnan lánast
að eiga gott og áhugasamt starfsfólk í gegnum tíðina. Sjálfsagt muna
margir til dæmis Jón Björnsson sem var deildarstjóri Gránu í yfir
þrjátíu ár. Hann taldi vinnutíma sinn ekki í klukkustundum heldur
mat þörfina á að skila sem mestu og bestu verki hverju sinni. Jón var
jafnan tilbúinn að sinna kvabbi viðskiptavina, svo að segja á hvaða
tíma sólarhringsins sem var. Það var eitt sinn að loknum aðalfundi
K.S. að Magnús heitinn Gíslason frá Vöglum var eitthvað seinn fyrir
að versla (hann hafði kannski verið að njóta lífsins með félögum
sínum). Hann kvaddi dyra hjá Jóni og bað um afgreiðslu, sem reyndist
auðsótt mál þó komið væri fast að háttatíma. Magnús kunni vel að
meta þessa fyrirgreiðslu Jóns og þakkaði honum stórlega. Um leið og
hann gengur út úr dyrunum snýr hann sér við og segir við Jón:„ Þeir