Glóðafeykir - 01.04.1989, Side 42

40
GLÓÐAFEYKIR
Súgandafirði. Þar var Jónas er dauðann bar að með þeim sviplega
hætti, að hann féll niður í lest skipsins og hlaut bana.
Jónas var kvæntur Unni Lárusdóttur sjómanns og hafnsögumanns
á Sauðárkróki, Runólfssonar „prédikara” sjómanns þar, Jónssonar
lausamanns í Bakkakoti á Rangárvöllum suður, og konu hans Ellenar
Guðlaugsdóttur. Þau Unnur slitu samvistum eftir skamma sambúð.
Dóttur eignuðust þau hjón eina barna, Ellen, húsfreyju í
Stykkishólmi.
Jónas Björnsson var hár maður, grannvaxinn, lítið eitt lotinn í
herðum, skarpholda, toginleitur, eigi smáfríður. Hann var sæmilega
greindur, hugvitssamur í betra lagi, geðbrigðamaður og þó eigi
vanstilltur, góður starfsmaður, gat verið hamhleypa, ef á því tók.
Hann var greiðamaður og hjálpsamur, oft um efni fram, því að honum
var eigi við hendur fast, þótt góðar tekjur hefði á stundum. Auðnan
varð honum hál í höndum, enda óreglumaður nokkur ograunar meiri
en svo, að eigi stað í lífi hans og farnaði.
Bjarnfríður Þorsteinsdóttir, verkakona á Sauðárkróki varð bráðkvödd
3. maí 1977.
Hún var fædd að Auðnum í Sæmundarhlíð 23. okt. 1894. Var faðir
hennar Þorsteinn (Borgar-Þorsteinn) for-
maður á Sauðárkróki Jónsson, sunnlenskur
maður, fæddur á Eyvindarstöðum á
Álftanesi, mikill atorkumaður, marghertur
sóknari og formaður frá fjórtán ára aldri þar
syðra, en móðir hennar var Ragnheiður
Bjarnadóttir bónda í Glæsibæ í Staðarhreppi
o.v. (fór til Vesturheims aldamótaárið),
Bjarnasonar bónda, s.st., Hafliðasonar
bónda að Hofdölum á Hofstaðabyggð,
Jónssonar, og fyrri konu hans Málmfríðar
Bjarnadóttur bónda á Halldórsstöðum á
Langholti, en móðir Málmfríðar og kona
Bjarna var Ragnheiður Magnúsdóttir prests í
Bjarnfríður Glaumbæ, Magnússonar, og f. k. hans
Þorsteinsdóttir Málmfríðar Jónsdóttur bónda að Hafragili á
Laxárdal ytra. Urðu þau presthjónin í
Glaumbæ kynsæl mjög.