Glóðafeykir - 01.04.1989, Side 53

GLOÐAFEYKIR
51
Þórður Hjálmarsson, fyrrverandi bóndi á Háleggsstöðum í
Deildardal, andaðist hinn 2. jan. 1978.
Hann var fæddur að Stafni í Deildardal 3. ágúst 1879, sonur
Hjálmars bónda þar Þórðarsonar bónda á Kambi í Deildardal o. v.,
Sigurðssonar „slembis” bónda á Ingveldar-
stöðum í Hjaltadal, Jónssonar, og bústýru
hans Ragnheiðar Gunnarsdóttur; var hún
vestfirskrar ættar, fædd að Fremri-Bakka í
Langadal við Djúp, en mun hafa flutst til
Hjálmars frá Arngerðareyri. Eigi giftust þau,
en bjuggu saman meðan bæði lifðu; Hjálmar
dó árið 1893. Son áttu þau annan en Þórð,
hét sá Þorgils, fór til Vesturheims og ílentist
þar. Aður en Ragnheiður fluttist að vestan
hafði hún eignast son, Guðmund Sigurðsson,
síðar bónda á Grindum í Deildardal.
Þórður ólst upp í Stafni með foreldrum
sínum til fermingaraldurs. Eftir lát föður síns
(1893) fór hann til Þorgils föðurbróðurs síns,
bónda á Kambi, og konu hans Steinunnar
Arnadóttur, og var hjá þeim til fullorðinsára.
Ragnheiður, móðir Þórðar, varð háöldruð og andaðist heima þar hjá
honum á Háleggsstöðum 98 ára gömul.
Arið 1902 kvæntist Þórður frændkonu sinni, Þórönnu Kristínu
Þorgilsdóttur bónda á Kambi, föðurbróður síns, og konu hans
Steinunnar Arnadóttur bónda á Grundarlandi í Deildardal,
Asmundssonar bónda á Bjarnastöðum í Unadal, Jónssonar, og seinni
konu hans Þórönnu Jónsdóttur bónda í Flatagerði í Hofshreppi,
Vigfússonar. Reistu þau ungu hjónin bú á Háleggsstöðum 1903 og
bjuggu þar eitt ár, þá á Brúarlandi í Deildardal annað ár, á Kambi
1905- 1914, fóru þá búi sínu að Háleggsstöðum og bjuggu þar óslitið til
1952, er þau brugðu búi og Þorgils sonur þeirra tók við, en dvöldust
þar bæði til lokadags; Þóranna andaðist árið 1963. Aldrei höfðu þau
hjón stórt bú og eigi voru þau efnuð talin á veraldarvísu, en komust þó
jafnan vel af. „Þórður sótti sjó til Drangeyjar um mörg vor og það var
eina frávikið frá heimilinu... Skepnur átti Þórður þar til hann var 96
ára gamall, heyjaði og hirti þær sjálfur alla tíð”. (B.J.) Allra síðustu
árin hrakaði sjón og heilsu og skömmu fyrir andlát sitt varð hann fyrir
þeirri raun að lærbrotna.