Skírnir - 01.09.1993, Side 40

342
SVAVA JAKOBSDÓTTIR
SKÍRNIR
og hann verður huglægur: breiddi „gleðiblæ yfir allt hitt, eins og
þegar vonin skín yfir rósama lífstund góðs manns“ (bls. 13). Þessi
fyrsta mynd er nær því að vera jarðnesk sveitasæla en himnesk,
enda lýsir hún æskilegu lífsviðhorfi venjulegs, sannkristins
manns. Fegurð, ró og góðvild eru fléttuð saman í litskrúðugan
vönd.
Næsta útsýnismynd af dalnum er millistig milli jarðar og him-
ins og ber keim af hvoru tveggja.
Nú var hann enn þá fegri að sjá, enn áður, þegar við stóðum lægra í fjall-
inu; allar ójöfnur voru horfnar á láglendinu, og ekkert var að sjá nema
litaskiptin. Áin kom nú öll í ljós, og leið hún fram í bugðum og kvíslum,
eins og heiðbláir þræðir, ofnir í fegursta glitvefnað. (bls. 13)
Smáatriði eru horfin og allt er slétt og fellt og indælt sakir fjar-
lægðar, en jarðlægir litir eru engir. Litirnir eru eingöngu himn-
eskrar ættar, heiðblámi og fagurgull.
I þriðju útsýnislýsingunni eru litir og öll ummerki jarðar
horfin. Hér ríkja einvörðungu andstæðurnar ljós og skuggi.
Grunnur myndarinnar er sólskin. Bernskuparadísin er að fullu
horfin, himnaríki blasir við. Frændsystkinin sitja í jarðneskri
Paradís, mitt á milli himins og jarðar. Og nú ríður á að hinn ungi
pílagrímur þekki sinn vitjunartíma. Frændsystkinin eru búin að
fylla poka og peysu af fjallagrösum og setjast niður aftur og horfa
yfir dalinn. Lýsingin er á þessa leið:
Þá var komið sólskin niður um dalinn, en uppi hjá okkur bar skugga á;
hægur blær á sunnan rann um fjallið og flutti með sjer líf og yl. Við sát-
um þegjandi og skemmtum okkur við að sjá skuggana, sem liðu í ýmsum
myndum yfir engjar og haga, eptir því sem skýin losnuðu og bárust á
burt um himininn. (bls. 22)
Uppbygging þessarar myndar er mjög sérkennileg og á mörk-
um þess að vera nákvæm eða skilmerkileg náttúrulýsing. Eftir-
tektarvert er hvað sólskinið í dalnum varir lengi í þessari frásögn
áður en skuggarnir og skýin eru nefnd. Höfundurinn beinir aug-
anu fyrst niður á við með fullyrðingu: „Þá var komið sólskin nið-
ur um dalinn" (bls. 22). Höfundur er vitanlega að lýsa sólarátt en