Skírnir - 01.09.1997, Side 18
292
BILL HOLM
SKÍRNIR
Bardal lést að morgni mánudags. Útförin var gerð síðastliðinn miðviku-
dag frá nýju, íslensku kirkjunni í Lincolnsýslu. Sr. B. B. Jonsson jarð-
söng.
F. Bardal var fæddur hinn 13. janúar, 1843, í Bardardal, Thingeyar-
sýsla, Iceland og kom hingað til lands 1880 og settist að á bæ sínum í
Lincolnsýslu. Hann lætur eftir sig eiginkonu, þrjú börn og stjúpdóttur.
Hr. Bardal var mjög vel liðinn í sveitinni, tók virkan þátt í safnaðar-
starfinu og var mikils metinn af nágrönnum sínum.
Býlið gerði út af við hann. Hann hafði fundið einu fallegu
hæðirnar í landinu flata, en þær drápu hann. Ekkja hans, (sem bjó
í besta falli yfir lágmarkskunnáttu í ensku), var ein eftir á fátæk-
asta býlinu í sýslunni, með fjögur börn á aldrinum fjögurra til
tólf ára. Nítján ár í nýja heiminum.
3. Meira af börnunum þremur, sem mistókst öllum
Ef til vill gætu nokkur ættfræðirit í íslenskum bókasöfnum eða
fjarskyldir ættingjar bætt einhverju við sögu Bardalanna, en þó
ekki miklu ... og þannig er komið, eftir aðeins eina öld, fyrir
þeirri þjóð sem býr við mesta flæði upplýsinga hér á jörð! Mér
finnst stundum furðulegt á hve veikum mannlegum grunni við
byggjum minningar okkar um Períkles, Ágústínus, Karlamagnús,
eða jafnvel Abraham Lincoln.
Fjögur börn náðu fullorðinsaldri. Eitt giftist og flutti frá
Minneota. Ekkjan Guðlaug bjó á býlinu uns hún missti það, eitt
af fórnarlömbum kreppunnar miklu. Þá var hún háöldruð orðin
og ekki alveg með sjálfri sér, ef marka má heimildir. Hún lést árið
1943, karlæg í litla húsinu sínu, 92 ára gömul, 57 ár í Ameríku.
Þrír Bardalanna voru eftir þegar ég var drengur: Elsti bróðir-
inn, Gunnar, tálgaður, þunglyndislegur og þögull; miðsystirin,
Rose, ekki með alveg réttu ráði, dálítið rangeygð, eins og hún
horfði á heiminn frá öðru sjónarhorni en venjulegt fólk, helming-
ur munnsins brosti, en óbrosandi helmingurinn bar svip hins
myrka og óþekkta; og loks Pauline sem var verndari þeirra,
bústýra og staðgengill móður og föður. Á hverjum sunnudags-
morgni gengu þau saman þrjú til gömlu, íslensku timburkirkj-
unnar, sem stóð spottakorn frá litla húsinu þeirra, og klifu