Skírnir - 01.09.1997, Qupperneq 210

484
MARGRÉT JÓNSDÓTTIR
SKÍRNIR
skólanum í Breiðholti og Háskóla íslands. Prófað var á tveimur
stigum í þetta sinn. Hið léttara tóku nemendur sem höfðu lokið
einu og hálfu eða tveimur árum í spænsku í menntaskóla, en hið
þyngra tóku þeir sem voru lengra komnir eða voru að ljúka sínu
fyrsta ári í háskóla. Próf sem þessi leggja alþjóðlega mælistiku á
hæfni nemenda okkar og gefa kennurum í faginu frammistöðu-
einkunn, enda ekki hægt að neita því að ákveðið samband er milli
færni nemenda og þeirrar kennslu sem þeir njóta. Nemendurnir
sem þreyttu prófið og stóðust það fengu alþjóðlegt skírteini í
hendur sem kveður á um tungumálakunnáttu þeirra. Slík skírteini
verða sífellt mikilvægari í Evrópu þar sem brátt skiptir ekki máli
hverrar þjóðar fólk er, heldur hæfni þess til að tala sem flest
tungumál.
Tungumálanámi þarf að gera hærra undir höfði. Tungumála-
kennarar bera þar mikla ábyrgð. Þeir verða að hafa frumkvæði að
því að fá almennileg starfsskilyrði og aðstöðu til tungumála-
kennslu. Það er til dæmis allsendis ófært að víða hagar tungu-
málakennslu þannig að nemendur sækja tíma tvo daga í viku,
tvær kennslustundir í senn í stað þess að hitta kennara sinn fjór-
um sinnum í viku, eina kennslustund í hvert skipti. Sem betur fer
eru allir sammála um það að árangur eykst eftir því sem nemend-
ur hittast oftar og ætti þar af leiðandi ekkert að vera því til fyrir-
stöðu að breyta þessu. Svo einfalt er það þó ekki á meðan kennsla
er jafn smánarlega launuð og raun ber vitni. Kemur þar einna
verst út stundakennsla við Háskóla Islands, en stundakennarar sjá
þar mestmegnis um talæfingakennslu sem er af einhverjum ástæð-
um verr launuð en hefðbundnir fyrirlestrar. Stundakennslan er
svo illa launuð að ekki er hægt að ætlast til þess að kennari sem
kennir fjórar stundir á viku geri sér ferð fjórum sinnum, heldur
verða tvær ferðir að duga.
Aðstöðuleysi til tungumálanáms veldur að nokkru leyti nei-
kvæðri sjálfsmynd tungumálakennara, en þar er viðhorfsbreyting
nauðsynleg. Lengi hefur verið litið á tungumálanám sem kvenna-
fag, nokkuð sem nýta má í flugfreyju- og ferðamálastörf.
Staðreyndin er hins vegar sú að fólk sem býr yfir góðri tungu-
málaþekkingu meðfram starfsmenntun er eitt fært um að taka
þátt í fjölþjóðasamstarfi. Nú er það svo að alþjóðafyrirtæki víða í