Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1994, Side 40

38
MÚLAÞING
Vilhjálmur oss vinarkveðju vandað hefur,
viðmótsblíður var sem refur
Vopnafjarðar gáttaþefur.
Þessi piltur hét Kristján Jónsson, og gekk síðar undir nafninu Kristján
Fjallaskáld.
Þessi vísa Kristjáns varð svo tilefni að snilldarvísu sem gerð var löngu
seinna, en af svipuðu tilefni. En nóg um það.
Sláturvöllurinn gamli mun svo hafa verið notaður fram á seinni hluta
síðustu aldar.
Þá var byggður skúr sem tók við hlutverki sláturvallarins.
Þennan skúr mun verslun Örum & Wulf á Vopnafirði hafa byggt.
Skúrinn var byggður í jaðri sláturvallarins og sama húsið notað við
kælingu og úrvinnslu kjötsins sem áður.
Ekki þykir mér trúlegt að hann hafi staðist ströngustu kröfur sem nú
eru gerðar til sláturhúsa. M.a. var ekki trégólf nema að hluta, en það sem
á vantaði var óslétt klöpp.
Ekki minnist ég þess að vatn væri haft um hönd í þessum skúr, enda
hefur vatnsskortur þjáð þorpsbúa lengst af. En vambir voru skolaðar í
sjónum, sem var þar örskammt frá.
En þarna voru þó búkkar til að flá í og þak yfir höfuðið.
í þessu skúrræksni var svo slátrað til ársins 193 L
í Vopnafirði var á þessum tíma önnur verslun sem hét Framtíðin.
Þessi verslun tók líka fé til slátrunar. Sláturskúr Framtíðarinnar var
mun vistlegri en skúr Örum & Wulf, enda mun yngri. í þeim skúr var
slátrað fram yfir 1930.
Kaupfélag Vopnfirðinga var stofnað haustið 1918. Það keypti eignir
Örum & Wulf og hóf þar verslunarekstur.
Seint á þriðja áratugnum fóru Bretar og fleiri þjóðir að fá áhuga á að
kaupa fryst dilkakjöt í heilum skrokkum og buðu hærra verð en fékkst
fyrir saltkjötið, sem að mestu var selt til Noregs.
Þá var farið að byggja frystihús víða um land til að nýta hið góða verð.
Vorið 1932 hóf svo Kaupfélag Vopnfirðinga byggingu slátur- og
frystihúss hér í þorpinu.
Kaupfélagið átti allstórt timburhús, sem hafði verið notað til fiskverk-
unar áður. Húsið var ein hæð og hátt ris.
Hús þetta var svo ákveðið að innrétta fyrir frystihús og byggja við það
sláturhús, vélasal og fjárrétt.
Verkið hófst með því að nokkrir bændur í sveitinni tóku að sér að rista