Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1994, Qupperneq 84

82
MÚLAÞING
ég getað lært nokkuð í því efni þá gerðist það þama á dansleiknum. Mig
grunar að ég hafi fengið þá hugmynd að breytt göngulag gengi í augun
á stúlkum.
Þórarinn var lífið og sálin í félagslífi skólans og lyfti því á nýtt stig
með heimsborgaralegu yfirbragði. Þekking hans og kynni af framandi
menningu gerði honum kleift að vekja athygli okkar á öðrum lífsstíl en
við þekktum. Eg gleymi því heldur aldrei hversu gott skopskyn Þórarinn
hafði, gamansögur hans voru snilldarlegar og ég hefi til skamms tíma
reynt að nota mér brandara, sem hann kenndi mér ef ég hefi reynt að
vera skemmtilegur. Þórarinn hafði mikil áhrif á mig og vafalaust aðra þá
sem nutu leiðsagnar hans á þessum árum á Eiðum. Mér þykir sem hon-
um hafi fylgt það sem ég gæti nefnt akademískan menningarblæ, sem
jók víðsýni og auðgaði anda þeirra sem nutu.
Manntalsþingið á Valþjófsstað gekk snurðulaust. Er því var lokið sett-
ist sýslumaður út í grasið og sólskinið með kærustunni sinni. Þá var það
að heljarmikill jötunuxi settist á sýslumannshendina með þeim afleið-
ingum að sýsli hrökk illa við og hafði nærri slegið unnustuna í ógáti.
Næsta dag var þingað í Fellahreppi á þingstað hreppsins á Rauðalæk.
Eg held ég muni það rétt að þar var m.a. mættur Gísli Helgason í Skóg-
argerði. Hann var myndarlegur maður og hressilegur og hafði ég heyrt
mikið af honum látið, að því er ég held vegna kunningsskapar hans og
A flötunum utan við Valþjófsstað stóð samkomuhús Fljótsdœlinga, myndarhús
að stofni til frá 1916, salur með leiksviði uppi, veitingasalur niðri, forstofa við
austurstafn. Húsið var brotið niður 1958 um það leyti sem félagsheimili komst í
gagn.