Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.1994, Qupperneq 119

MULAÞING
117
minn, Stefán Sigurðsson, mældi fyrir grunnsökkli kirkjunnar. Eg var
með honum við þetta verk og reyndi að aðstoða hann eftir því sem geta
og vit leyfði.
Var nú kappkostað að hafa alla hluti í lagi þegar yfirsmiðurinn kæmi
og verkið yrði hafið fyrir alvöru. Yfirsmiður hafði verið ráðinn Guðjón
Jónsson frá Freyshólum, sem þá var búsettur á Reyðarfirði.
Nú kom frá Seyðisfirði bátur sem Faxi hét með byggingarefni, timbur,
sement, bárujárn og annað sem til þurfti. Var þetta sett á land utan við
Ketilsstaði þar sem Ker heitir. Þar var reistur dálítill skúr úr timbri og
bárujámi til þess að geyma í sement og annað sem ekki mátti blotna.
Hófust nú látlausir flutningar. Gengu þeir mjög vel, og man eg ekki til
þess að nokkur möglaði yfir því að leysa þessa kvöð af hendi. Þegar
bygging hófst störfuðu við hana 1 1 fastráðnir menn og aukamenn þegar
á þurfti að halda. Sex þessara manna voru í fæði og húsnæði á Sleðbrjót
hjá foreldrum mínum, Stefáni Sigurðssyni og Björgu Guðmundsdóttur.
Þessir menn voru: Gunnar Jónsson Fossvöllum og synir hans tveir,
Helgi og Stefán, Sigurður Elíasson á Hallgeirsstöðum, Gunnar Elíasson
sama stað og Guðjón yfirsmiður. Heim til sín fóru á hverju kvöldi Bjöm
Sigbjömsson Surtsstöðum og vinnumaður hans Friðrik Kristjánsson,
Björn Guðmundsson í Sleðbrjótsseli og hans vinnumaður Sigurður Þor-
steinsson.
Talið var að verkið gengi mjög vel. Var kirkjan komin undir þak 10.
júlí. Höfðu þá verið steyptir á hana tveir krossar og gengið frá gluggum
Sleðbrjótskirkja.