Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2001, Síða 30

Múlaþing
Vísnabœkur kvenna. A lúnu blaði í leðurveski sem var í kofforti Einars er eftirfarandi k\’œði án
fyrirsagnar. Ætla má að Einar sé höfundur þess, en þó er það ókannað. I minniskompu á sama
stað voru m. a. kviðlingar til 19 nafngreindra stúlkna í Húsmœðraskólanum, líklega frá fjórða
áratug 20. aldar.
Nóttin geymir glæstan lit
glatt þar stjömur brenna
er úr mér seyddu vilja og vit
vísnabækur kvenna.
Ýmislegt var aftur reynt
- öðrum vildi ég lifa -
þessar bað ég ljóst og leynt
að lofa mér að skrifa.
Féll mér dátt við fyrri sið
fagrar stjörnur brenna.
Ennþá get ég vakað við
vísnabækur kvenna.
Minnast þeirra vel ég vil
sem vöktu yfir sínu.
Þessar reyndust tregar til
að taka Ijóði mínu.
Breiddist yfir bjarta kinn
brosið gæskuríka.
Þá var unninn eigandinn
og opin bókin líka.
Osnert hrein sem aprílmjöll
- ótal fæddust bögur -
freistaði mín þar opnan öll
unaðsrík og fögur.
Til Benedikts Blöndals [ort um 1925]
Elli hefir að þér sótt með ótal brögðum,
en fyrir henni fast þu stendur
færð þér í staupi og verður kenndur.
Öxinni hjóstu eins og Héðinn öllum betur.
f ferðalögum frækinn varstu,
því fjör og hörku mikla barstu.
Til Sigrúnar Blöndal sextugrar
Hvað er þetta allt í einu
ertu sextug Sigrún mín?
Æskurjóð og ekki vitund
Elli kerling vitjar þín.
Manndómsvit og mikill kraftur
rnótar frægð í sporin þín.
Óska ég þú yngist aftur
elskulega fóstra mín.
Gunnar, Egill, Grettir, Héðinn, Gísli, Hörður
setja þig í sitt öndvegi
í sælulund á björtum degi.
Þá er ég viss um að þú hleypir báðum brúnum
Og hlýðir á þeirra hetjusögur
þið hornin kneyfið uns þrýtur lögur.
Ljóðálfarnir kveð" um ykkur kraftakvæði.
Yst á bekk þá vild' eg feginn
vera hjá þér hinum megin.
28