Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2001, Qupperneq 76

Múlaþing
Herflutningaskipið Andes á Seyðisfirði 30. júní 1940 (Jóhann Sveinhjörnsson/Eyjólfur Jónsson).
Mynd úr „Fremsta víglína “ eftir Friðþjóf Eydal, birt með leyfi höfundar.
Þegar þetta mikla skip var komið nokk-
uð inn úr þokunni hægði það mjög á ferð-
inni. Lónaði það hægt inn sem næst því
miðfjarðar. Þegar skipið var komið það inn
í fjörðinn að það bar frá okkur að sjá, frá
Þórarinsstöðum, í býlið Borgarhól norðan
fjarðar, sneri það við og hélt til hafs, út í
þokubakkann. Það mun varla hafa verið
meira en hálf klukkustund sem við sáum
skip þetta. Aður en það hvarf hafði eg náð
í kíki. I honum sá eg nafnið Calidonia á
skut skipsins. Borgarnafnið eða skrásetn-
ingarheiti sá eg ekki. Fána sá eg heldur ekki
á skipi þessu sem eg gat álitið þjóðfána,
a.m.k. þekkti eg hann þá ekki. Það var
einna líkast og að borgarnafnið, eða nafn
heimahafnar, væri skrapað og ólæsilegt, eða
þá eitthvað verið breitt yfir það, einhver
grisja, því að mér virtist eins og eg sæi í staf
og staf úr nafninu. Sennilega hefur þetta
verið stórt farþegaskip, því þannig leil það
út ofan þilja, en verið notað sem herflutn-
ingaskip á þessum stríðstíma. Það kom
okkur helst í hug.
Næsta stóra skipið sem eg sá koma inn
Seyðisfjörð var farþegaskipið Andes frá
London. Nú var það notað til herflutninga.
Þetta stóra og fallega skip sigldi inn fjörð-
inn um hádegi á sunnudegi í júní. Fjörður-
inn var spegilsléttur og það var glaða-
sólskin. Þetta var einn af þeim heitu sumar-
dögum sem Seyðisfjörður er þekktur fyrir.
A öllum farþegadekkum á þessu mikla
skipi stóð maður við mann. Við sáum í kíki
að menn þessir voru í búningum landhers-
ins. Nokkur smærri skip voru komin inn á
höfnina á undan Andes, og bæði á undan og
eftir Andes fóru tundurspillar.
Eg var spenntur yfir því að sjá þetta
stóra og fallega skip. Mig langaði til þess
að sjá það nánar og þann mikla mannfjölda
sem með því var. Eg labbaði þá í góða
veðrinu inn í kaupstaðinn. Þegar eg kom
þangað var Andes lagst við festar inni á
Kringlunni. Smærri skipin voru notuð til
þess að flytja hermennina í land, sem sagt
var að væru um þrjár þúsundir manna, allt
úr landhernum.
Síðan lagðist þetta mikla skip að bryggj-
um en það var svo langt að það lagðist raun-
ar að þremur bryggjum þannig að Garðars-
bryggjan var fyrir miðju skipsins, Þórsham-
74