Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2017, Side 222

221
nú að við hljótum að hafna. Við vitum nú þegar nóg um Jarðarbúa til að
skilja að þessi hugmynd er óframkvæmanleg.
Þær þjóðir Jarðar sem lengst eru á veg komnar eru á svipuðu menn-
ingarstigi og forfeður okkar voru á þeim tíma þegar Skurðirnir miklu voru
grafnir. Þar ríkir nú, eins og þá hjá okkur, kapítalismi og til er öreigastétt
sem berst fyrir sósíalisma. Af þessu að dæma mætti ætla að skammt sé til
þeirra umskipta sem útrýma kerfi skipulegs ofbeldis og skapa möguleika á
frjálsri og hraðri þróun mannlífsins. En kapítalismi Jarðarinnar hefur þýð-
ingarmikil sérkenni sem breyta miklu um stöðu mála.
Annarsvegar er jarðheimur illa klofinn í pólitískar einingar og þjóðir.
Þetta þýðir að baráttan fyrir sósíalisma er ekki háð sem heildstætt ferli í
einu víðfeðmu ríki heldur sem fjöldi sjálfstæðra og sérstæðra ferla innan
einstakra samfélaga, sem sundruð eru af ríkjaskipun, mismunandi tungu-
málum, stundum vegna greiningar í kynþætti. Að auki er þjóðfélagsbar-
áttan hjá þeim mun ruddalegri og vélrænni en hún var hjá okkur og grímu-
laust ofbeldi sem kemur fram í fastaherjum og vopnuðum uppreisnum
skiptir þar margfalt meira máli en reyndin var hér á Mars.
Vegna alls þessa verður spurningin um samfélagsbyltingu næsta óljós:
við sjáum fyrir okkur ekki eina heldur margar samfélagsbyltingar í ólík-
um löndum og á mismunandi tímum og líklega yrðu þær ekki einu sinni
sama eðlis, en mestu skiptir að árangur þeirra yrði um margt vafasamur
og óstöðugur. Ríkjandi stéttir sem styðjast við her og háþróaða hertækni
munu í nokkrum tilvikum geta leitt yfir öreiga í uppreisn svo algjöran
ósigur að í ýmsum meiriháttar ríkjum yrði baráttu fyrir sósíalisma slegið á
frest um marga áratugi – en dæmi um þetta hafa þegar verið skráð í ann-
álum Jarðarbúa.
Auk þess mundu einstaka framsækin lönd þar sem sósíalisminn hefði
sigrað verða sem eyjar í fjandsamlegu hafi kapítalismans eða jafnvel þess
heims sem var fyrir daga kapítalismans. Yfirstéttir þeirra ríkja sem ekki
byggju við sósíalisma mundu í baráttu sinni fyrir eigin völdum leggjast
með öllum ráðum á eitt um að tortíma þessum eyjum. Þær munu án afláts
skipuleggja vopnaðar árásir á þær og munu finna meðal sósíalískra þjóða
nóg af bandamönnum í röðum fyrri stóreignamanna og smáborgara sem
væru reiðubúnir til hvaða landráða sem væri. Það er erfitt að sjá fyrir nið-
urstöðuna af slíkum átökum. En meira að segja í löndum þar sem sósíal-
isminn héldi velli og færi með sigur af hólmi mundi hann í grundvallarat-
riðum spillast af margra ára umsátursástandi, óhjákvæmilegri ógnarstjórn
RAUðA STJARNAN (BROT)