Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2017, Qupperneq 224

223
í öllum öðrum stéttum samfélagsins. Öreigastéttin er enn í minnihluta í
næstum því öllum löndum Jarðar, einnig þeim sem lengst eru á veg komin.
Meirihlutann mynda þeir sem eftir eru af smáborgurum og fáfróðasti og
vanþróaðasti hluti almennings. Það yrði stóreignamönnum og nánustu
þénurum þeirra – embættismönnum og vísindamönnum – hægur leikur að
æsa allt þetta fólk upp gegn öreigastéttinni vegna þess að þessi fjöldi allur
er í eðli sínu íhaldssamur, ef ekki afturhaldssamur, og bregst hinn versti
við hröðum framförum. Hin framsækna öreigastétt sem umkringd yrði
heiftarfullum og miskunnarlausum óvinum á allar hliðar, því til liðs við
þá myndu líka ganga margir lítt stéttvísir verkamenn – þessi stétt manna
mundi hafna í jafn vonlausri stöðu og landnemar okkar mundu reyna á
eigin skinni meðal sigraðra ættkvísla Jarðarbúa. Búast mætti við enda-
lausum svikráðum og áhlaupum, ofsóknum og fjöldamorðum og öll staða
öreiganna innan samfélaganna yrði afskaplega óhagstæð öllum áformum
um að stjórna umbreytingum á mannlegu félagi. Enn og aftur mundu
afskipti okkar ekki flýta fyrir samfélagsbyltingu heldur tefja fyrir henni.
Því mundi það áfram hanga í lausu lofti hvenær til uppgjörsins mikla
kæmi og það er ekki á okkar valdi að flýta fyrir því. Alla vega yrði þess
miklu lengur að bíða en við getum leyft okkur. Strax eftir um það bil þrjá-
tíu ár munum við glíma við um 15–20 milljóna manna offjölgun og síðan
mun sú tala hækka um 20–25 milljónir á ári hverju. Við verðum að stofna
nýlendur í stórum stíl áður en til þess kemur, annars munum við hvorki
hafa styrk né ráð til að ráðast í landnám í þeim mæli sem þarf.
Þar að auki er jafnvel meira en vafasamt að okkur tækist að ná frið-
samlegu samkomulagi við sósíalísk samfélög á Jörðunni – ef svo færi að
þau yrðu til fyrr en búast má við. Eins og ég hef þegar nefnt þá yrði þar
á ferð í mörgum greinum ekki okkar sósíalismi. Margar aldir sundrungar
eftir þjóðernum, gagnkvæms misskilnings, grimmrar og blóðugrar baráttu
hljóta að skilja eftir sig djúp spor í vitund hins nýfrelsaða mannkyns og við
vitum ekki hve drjúgan skammt af villimennsku og þröngsýni sósíalistar
Jarðar taka með sér inn í sitt nýja samfélag.
Við höfum næga reynslu til að geta dæmt um það hve fjarlægt okkur
sálarlíf jafnvel skástu Jarðarbúa er. úr síðasta leiðangri okkar tókum við
með okkur jarðneskan sósíalista, í sínu umhverfi framúrskarandi mann
fyrir sakir sálarkrafta og líkamlegrar hreysti. Og hvað gerðist? Allt okkar
líf reyndist honum svo framandi, svo andstætt öllu hans sálarlífi að ekki
leið á löngu þar til hann var fársjúkur orðinn á geði. Slíkur er einn hinna
RAUðA STJARNAN (BROT)