Saga


Saga - 2010, Side 236

Saga - 2010, Side 236
hefði „[s]afnahús á grunni hennar … orðið kunnasta og helsta verk hins fyrsta íslenska arkitekts“ eins og Pétur kemst að orði (bls. 21). Það hefði gjarnan mátt birta stærri mynd af þessari tillögu svo lesendur gætu betur gert sér grein fyrir henni. Pétur segir ítarlega frá byggingu og hönnun húss- ins og rekur ævi helstu manna sem komu að gerð hússins, segir frá erlend- um fyrirmyndum þess og kemur jafnframt inn á skipulagsmál bæjarins í upphafi 20. aldar. Þórunn Sigurðardóttir bókmenntafræðingur skrifar tíu blaðsíðna yfir- litsgrein um ævi og störf þeirra manna sem hlotið hafa þann virðingarsess að fá nöfn sín rituð gylltu letri utan á húsið: Ari fróði, Snorri Sturluson, Guðbrandur Þorláksson biskup, Hallgrímur Pétursson, Jón Halldórsson, eggert Ólafsson, Jón espólín og Sveinbjörn egilsson. Í inngangsorðum bendir Þórunn m.a. á að ýmsir hafi viljað fá nöfn fleiri manna letruð á vegg- ina, svo sem nafn Páls eggerts Ólasonar, en Árni Óla stakk upp á honum í grein í Lesbók Morgunblaðsins árið 1958. Þá stakk ónafngreindur greinarhöf- undur upp á nafni Jóns Arasonar í Ingólfi árið 1910, vegna þess að hann hefði komið fyrstur manna með prentsmiðju til landsins, verið eitt helsta skáld þjóðarinnar — og barist vasklega gegn ágangi útlendinga á landið (bls. 37). Í grein sinni fjallar Guðmundur Hálfdanarson prófessor um hlutverk hússins í áranna rás og tengir það við þjóðernisumræðu síðustu ára. Safnahúsið hefur ávallt verið nátengt íslensku þjóðerni og íslenskum bók- menntaarfi (eins og gefur að skilja), allt frá opnun þess 1909 til dagsins í dag. Þjóðernisumræðan var þó sérstaklega áberandi árið 2000 þegar húsið fékk nýtt hlutverk. Fannst mörgum sem hugmyndir stjórnmálamanna um vænt- anlega nýtingu hússins sem þjóðmenningarhúss væru í litlu samræmi við sagnfræðirannsóknir síðustu áratuga. Má þar sérstaklega benda á grein Ólafs Rastrick, sem birtist í Nýrri Sögu árið 2000 og Guðmundur gerir grein fyrir. Guðmundur telur að þrátt fyrir fyrrnefndar hugmyndir stjórnmála- manna um hlutverk hússins sem þjóðmenningarhúss, hafi það þróast í þá átt að vera almennur vettvangur fyrir áhugaverðar sýningar og menningar - viðburði (bls. 59) og að auki megi líta á húsið sem tákn fyrir fjölbreytt og jákvæð samskipti Íslands og Danmerkur í aldanna rás (bls. 61). Ögmundur Skarphéðinsson arkitekt segir frá endurbótum hússins, sem stóðu frá 1997 til 2000, en þar kemur glöggt í ljós hve umfangsmikið verkið var og hve mikil áhersla var lögð á að vanda endurbæturnar í hvívetna. Í greininni bendir Ögmundur á að nauðsynlegt sé að vernda og varðveita gamlar innréttingar úr skrifstofum og verslunum, en mikil leit var gerð að húsmunum úr eldri byggingum sem nota mætti í Þjóðmenningarhúsinu. Í lok bókarinnar eru birtar stuttar kveðjur frá forstöðumönnum þeirra safna sem hafa verið í húsinu, en þær rita Ólafur Ásgeirsson þjóðskjala- vörður, Ingibjörg Steinunn Sverrisdóttir landsbókavörður, Helgi Torfason safnstjóri Náttúruminjasafns Íslands, Jón Gunnar ottósson forstjóri Náttúru - fræðistofnunar Íslands og Margrét Hallgrímsdóttir þjóðminjavörður. Loks ritdómar236 Saga vor 2010 — NOTA (9.5.)_Saga haust 2004 - NOTA 11.5.2010 12:54 Page 236
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178
Side 179
Side 180
Side 181
Side 182
Side 183
Side 184
Side 185
Side 186
Side 187
Side 188
Side 189
Side 190
Side 191
Side 192
Side 193
Side 194
Side 195
Side 196
Side 197
Side 198
Side 199
Side 200
Side 201
Side 202
Side 203
Side 204
Side 205
Side 206
Side 207
Side 208
Side 209
Side 210
Side 211
Side 212
Side 213
Side 214
Side 215
Side 216
Side 217
Side 218
Side 219
Side 220
Side 221
Side 222
Side 223
Side 224
Side 225
Side 226
Side 227
Side 228
Side 229
Side 230
Side 231
Side 232
Side 233
Side 234
Side 235
Side 236
Side 237
Side 238
Side 239
Side 240
Side 241
Side 242
Side 243
Side 244
Side 245
Side 246
Side 247
Side 248

x

Saga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Saga
https://timarit.is/publication/775

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.