Saga - 2010, Qupperneq 237

fjallar Markús Örn Antonsson, núverandi forstöðumaður Þjóðmenningar -
hússins, um starfsemi þess í dag, sýningar og hlutverk, og kallast hún á við
grein úr Ísafold frá árinu 1909, sem er birt framarlega í bókinni, þar sem hús-
inu er lýst nákvæmlega að innan og þeim söfnum sem þar var að finna.
Vandað hefur verið til við hönnun og útlit bókarinnar og fjölmargar
myndir prýða greinar hennar; myndir af húsinu á ýmsum tímum að innan
og utan, af innanstokksmunum, gestum, starfsfólki, sýningum og munum.
Myndaskrá og höfundaskrá fylgir í bókarlok. ekki hefði verið verra ef
nafnaskrá hefði fylgt þar einnig. Heimilda er getið í lok hverrar greinar og
ljóst er að höfundar hafa víða leitað fanga, bæði í óprentuðum og prentuð um
heimildum. Undirritaður rakst aðeins á eina stafsetningarvillu án þess að
hafa leitað sérstaklega eftir þeim.
eins og áður sagði eru 29 mislangar greinar í bókinni þar sem fjallað er
um Safnahúsið á ýmsa vegu. Sökum þess hve greinarnar eru fjölbreyttar og
fjalla um afmarkaða þætti í sögu hússins, vantar kannski stuttan inngangs-
kafla þar sem saga hússins væri dregin saman og tæpt á atriðum sem aðrir
höfundar fjölluðu ekki um, svo sem hvaða söfn hafi verið í húsinu á hvaða
tíma.
Ljóst er að bókinni hefur fyrst og fremst verið ætlað að fjalla um
Safnahúsið sem slíkt en ekki um það starf sem fór fram innan veggja þess.
Það hefði þó verið áhugavert að nota tækifærið sem gafst við þessa mynd-
arlegu útgáfu og verja nokkrum blaðsíðum í þá umfjöllun, því ef grein
Vésteins er undanskilin vita lesendur sáralítið um söfnin, starfsemi þeirra
og það starfsfólk sem setti vissulega mark sitt á húsið. en sem afmælisrit um
Safnahúsið sem slíkt er bókin vandaður minjagripur.
Bragi Þorgrímur Ólafsson
ritdómar 237
Saga vor 2010 — NOTA (9.5.)_Saga haust 2004 - NOTA 11.5.2010 12:54 Page 237