Breiðfirðingur - 01.05.2018, Síða 132

BREIÐFIRÐINGUR132
var bara salur með borðum og
bekkjum, gat hún skotist út til að fá
sér hreint loft við og við. Leið henni
bara vel enda ekki óvön að fara út
með fiskibátum frá Hellissandi. En
í Krossavíkinni hafði hún iðulega unnið við fisk þótt ung væri.
Þegar nær dró bænum Reykja vík fylgdist hún með lands lagi í landi og ekki
síst með innsiglingunni framhjá eyj unum á sundunum er nálg aðist ytri höfnina.
Aldrei hafði hún séð jafnstóra höfn og jafnmargar bryggjur. Á kæj anum stóð
nokk ur hópur fólks þegar skipið lagði að.
Er landgangurinn hafði verið settur út stjórnuðu nokkrir skip verjar landgöngu
farþeg anna sem höfðu með sér minni töskur í land. Stelpan frá Sandi fór sér
rólega, hún kveið ögn fyrir framhaldinu og hugsaði um hvort það yrði tekið á
móti henni. Ákveðið hafði verið að Heiða elsta systir hennar tæki á móti henni
í nýjum heimi.
Heiða birtist fljótt í mannfjöldanum á bryggjunni með opinn faðminn. Hún
var allbreytt frá því þær sáust síðast. Síðan gengu þær upp í Þingholtin þar sem
Heiða bjó í bakhúsi við Bergstaðastræti, við hlið lítils steinbæjar á baklóðinni.
Þar fékk hún veislumat ásamt tveimur börnum Heiðu en Sigmundur maður
hennar var á sjó þennan dag. Þessa nótt gisti Kata hjá systur sinni. Daginn eftir
Katrín á þrítugsaldri.
Systurnar Aðalheiður og Katrín. Hér eru þær
á Bjargarstígnum, milli Bergstaða strætis og
Grundarstígs.