Breiðfirðingur - 01.05.2018, Qupperneq 136

BREIÐFIRÐINGUR136
allt fullorðið fólk sem þar bjó nema
þau uppeldissystkin. Hann er sagður
hafa hlaupið inn og út um öll hús í
Skáleyjum sem strákur og allir vildu
eiga þennan sólargeisla.
Í húsi prestsins hafði borið
dökkan skugga á líf þessa drengs
sem hafði ekki fyrr verið í burtu
frá foreldrum sín um og eða sínu
heima fólki í Skáleyjum á þenn an
hátt. Í raun stóð hann skyndi lega
þarna einn og berskjaldaður gagn­
vart vonsku heimsins. Aðrir pilt ar
í eyjunum er einnig sóttu spurn­
ingatíma til prests ins þetta vor gerðu
Skáleyja strákinn að leiksoppi, án
þess að gera sér grein fyrir því í raun.
Þeir sögðu að hann væri hrepps­
ómagi og son ur aumingja sem ekki hefði get að séð fyr ir fjöl skyldu sinni vegna
ómennsku og drykkjuskapar. Að hann hefði kom ið með hreppa flutningum til
Flate yjar vegna þessa. Ekki væri afi hans betri (Árni Gísla son, fæddur í Hraunhöfn
á Snæ fells nesi), hann hefði verið morð ingi og algjör drykkju raftur sem hefði þó
verið bóndi og formaður í Herg ilsey.
Þórður Árna son, fæddur í Flat ey 1880, faðir Adda, var sagður af eyjamönnum
vera ölkær, en var það fátækur að hann gat ekki veitt sér slíkan lúxus. En hann
fann ráð, samdi fjölmarga söng texta við þekkta erlenda slag ara sem hann söng
síðan á skemmt unum á Sandi og þáði drykk fyrir. Það ku hafa verið Axel Clausen
sem beitti sér fyrir þessu skemmt anahaldi.
Þessi líflegi strákur sonur hans, sem Addi var, beygði af í prestshúsinu þar sem
hann reyndi nú skyndilega slæma hluti. Hann var eftir þetta lagður í einelti af
verst u tegund sem varð í raun bara byrjunin að þeirri framtíð sem beið hans á
þess um slóðum. En strákarnir endurómuðu aðeins almannaróm fullorðna fólks­
ins.
Sannleikurinn var sá að Addi vissi raunar ákaflega lítið um sitt ættfólk nema
um Ólaf sem var eldri bróðir hans og hreppsómagi í Látrum. Það var ekkert rætt
Fermingarmyndin af Adda frá Skáleyjum.