Tímarit Máls og menningar - 01.02.2010, Síða 87

H l u t i r s e m é g e l s k a ð i á n þ e s s a ð v i t a a f þ v í
TMM 2010 · 1 87
í Istanbúl sest hún stundum líka í póstkortalitum
en það hvarflar ekki að manni að mála hana þannig

vissi ekki að ég elskaði hafið
að frátöldu Asovshafinu
og það svona innilega

vissi ekki að ég elskaði skýin
hvort sem ég er fyrir neðan þau eða ofan
hvort sem þau líkjast risum eða úfnum hvítum skepnum

það er ekkert eins falskt sljólegt smáborgarlegt og tunglskinið
en skyndilega
kann ég að meta það

vissi ekki að ég kynni að meta rigninguna
hvort sem hún leggst yfir eins og fíngerður úði eða splundrast á rúðunni
hjartað mitt flækir mig í net eða lokar mig inni í dropa skilur mig eftir
og heldur á vit óþekktra landa vissi ekki að ég elskaði
regnið en afhverju fann ég skyndilega fyrir allri þessari ástríðu í
gluggasætinu í Prag­Berlín lestinni
er það vegna þess að ég kveiki í sjöttu sígarettunni
ein nægir til að drepa mig
er það vegna þess að ég er viti mínu fjær af söknuði eftir konu
í Moskvu
hárið hennar strágult augun blá

lestin þýtur áfram í biksvartri nóttinni
vissi ekki að ég kynni við nóttina svona biksvarta
neistar þyrlast af vélinni
vissi ekki að ég elskaði neista
ég vissi ekki að ég elskaði svona marga hluti og ég þurfti að bíða
þar til ég varð sextugur til að komast að því sitjandi
við gluggasætið í lestinni milli Prag og Berlínar
og fylgdist með veröldinni hverfa eins og á ferðalagi sem
ég sný aldrei aftur úr
Jón Kalman Stefánsson þýddi.