Tímarit Máls og menningar - 01.06.2016, Qupperneq 39

A ð l í m a v e r ö l d i n a s a m a n
TMM 2016 · 2 39
frjálst, allt sameiginlegt og í samvinnu en ég sá í gegnum kynlífsbyltinguna:
hún var sniðin fyrir drengi, stelpur höfðu ekkert gaman að þessu. Örlítill
galli var á þessari prýðilegu uppreisn gegn svart-hvíta Eisenhowertímanum,
hún var öll á forsendum einnar kynslóðar í tómarúmi og tók ekki til annarra.
Ertu kvöldsvæf, næturhrafn?
Ég er næturhrafn – þetta er bara ættlægt frá honum föður mínum. Hann
stofnaði fyrirtæki til að ráða vinnutíma sínum. En ég hef búið við það að vera
vakin á morgnana allt mitt líf og nú þegar ég get sofið út er hæfileikinn að
hverfa. En ég er næturhrafn já, besti tíminn er upp úr miðnætti.
Hvar annars staðar vildirðu búa? Sveit, staður, borg?
Ég vil búa í þéttbýli, í borg og hafa fólk í kringum mig. Ég hef búið í
þorpum og kennt úti á landi, fann fyrir andþrengslum, gæti kannski búið
þar ef ég tæki mér frelsi, málaði þorpið rautt og skandalíséraði svo allt sem
ég gerði á eftir félli í skuggann. En ég myndi frekar vilja búa í þorpi eða á
sveitabæ en í úthverfi, í lífrænu samhengi, ekki í einangrun – ég vil vera ein
og mörg í senn, eins og kerlingin í bókinni minni.
Hver er uppáhaldsmálsverðurinn þinn?
Á hátíðisdögum þykir mér humar og rjúpur afskaplega góður matur, síðan
er ég orðin meiri kolvetnisæta með árunum, óduglegri við kjötið, fíla bauna- og
grænmetisrétti sem ég útbý. Við hjónin erum ekki samstíga í þessum efnum.
Áttu þér uppáhaldssögupersónu?
Nei.
Áttu þér fyrirmynd?
Enga ákveðna.
Hvað óttast þú mest?
Við erum öll lafhrædd. En í miðjum óttanum getum við glaðst og slakað á
ef við öndum honum inn og veitum viðtöku. Ég óttast um afdrif nákominna,
um afdrif samfélagsins sem ég bý í og hef miklar áhyggjur af heiminum. Við
erum öll saman í þessu – það er ómögulegt að stúka sig af – þetta er allt sam-
hangandi alveg frá Miklahvelli.
Hvað er undarlegast við sjálfa þig?
Ég er auðvitað fullkomlega eðlileg.
Hvenær og hvar varstu glöðust hingað til?
Uppgötvunargleðin er svoldið horfin, ég horfi á margt dáldið gömlum
augum, ekki jafn spenntum og áður. En samt: held bara ég sé glöðust núna.