Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.2018, Síða 70

Tímarit Máls og menningar - 01.05.2018, Síða 70
S n o r r i Pá l l 70 TMM 2018 · 2 Það næsta sem bar fyrir augu mín var tíst frá Landsbankanum um hvað gera ætti við höfuðstöðvar bankans í Austurstræti. Tístinu var svarað af reikningi Dunkin Donuts með tilheyrandi brosköllum og glaðværð, brandara um að opna kleinu- hringjaverslun þar. Næsta komment var frá netmiðlinum Seglinum þar sem pizzustaður var taggaður og ekki leið á löngu þar til framlag hans í umræðurnar leit dagsins ljós, hnyttin og fjörug athugasemd með viðeigandi brosköllum. Á ein- hverjum tímapunkti skarst hresst flugfélag í leikinn. (Bls. 124) Í veröld sem þessari er nánast borðleggjandi að menn eins og Arnmundur og Stefán leiði saman hesta sína: kaldhæðið og skeytingarlaust lífsviðhorf hins fyrrnefnda blandast ákafa og framtakssemi þess síðarnefnda svo jaðrar við fullkomnun. Eftir bílslysið þann 11. september 2001 hrynur tilvera Stef áns hratt og örugglega – fellur niður á við, hundrað hæðir, ekki ólíkt þeim sem í ofboði kasta sér út úr tvíburaturnunum og „verða að vessum og hlaupi þegar þau skella eitt af öðru á götum Manhattan“ – og nær botninum kvöldið sem Bandaríkjaher varpar fyrstu frelsunarsprengjum Íraksstríðsins síðara á Bagdad í beinni sjónvarpsútsendingu, í mars 2003, þegar hann er gómaður af tollgæslunni á Keflavíkurflugvelli með nokkur hundruð grömm af kókaíni. Þannig er núllstillingin: hann er leiddur út úr flugstöðinni „með hendur kirfilega skorðaðar fyrir aftan bak undir voldugum reiðiöskrum hins frjálsa heims.“ Í steininum kynnist hann Guði og verður fyrir áhrifum frá presti sem segir hann ólíkan meðalfanganum, hvetur hann til þess að byrja upp á nýtt: „Haltu þig bara þar sem sólin skín,“ segir hann. „Haltu þig í ljósinu.“ En frelsið finnst í skugganum: laus undan hlekkjunum verður Stefán fljótlega torkennileg hægri hönd föður síns, Vilhjálms, sem starfar við hlið helstu toppanna í íslensku útrásinni – en ólíkt þeim sleppur sá nýfrjálsi við siðbótartyftanir ríkisvaldsins að undangengnu hruni. Eftir nokkur við- bótaráföll – bílslys í Brussel korteri fyrir hrun, stuttu síðar andlát móður hans – kemur hann á koppinn sprotafyrirtækinu DCS (Digital Crowd Solutions eða Stafrænar mannfjöldalausnir), sem vinnur sér inn dulúðugt orðspor á ógnarhraða, er sagt eitt af tíu arðvænlegustu nýsköpunarbatteríum dagsins í dag, knúið af fjárfestum hvaðanæva að úr veröldinni. Stefán fær augastað á Arnmundi fyrir tilstilli systur hans, Elísabetar, sem hann hittir á „einum af þessum skemmtistöðum í Reykjavík þar sem æska og fjármagn sameinast,“ og spyr hana spjörunum úr um þennan hálfdularfulla bróður hennar sem tjáir sig í hálfkveðnum vísum á netinu og er – til viðbótar við áhugann á fagurfræði hryðjuverka – ofurseldur þeirri sannfæringu að einstaklingurinn sé dauðadæmdur. Sjálfur býr Arnmundur yfir sterkri sér- einkennisþörf – hryllir til að mynda við þeirri tilhugsun að láta lífið í flugvél fullri af Íslendingum þar sem hlutskipti hans yrði að vera bara „eitt margra andlita […] bara nafn á innsíðu dagblaðs í umfjöllun um hörmungarnar“ – og virðist í fullri einlægni vilja trúa því að hann hafi aðeins einu sinni á ævinni „komist nálægt því að hverfa inn í múg, að týnast í skeytingarleysi fjöldans.“ En í dag, eins og Stefán minnir á, „erum við öll stanslaust hluti af múg, þótt
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.