Ófeigur - 15.08.1950, Side 9

ÖPEXGUR
9
IV. Víxlspor „fína fólksins“.
Næsta sóknarlið móti sæmd og öryggi landsins var
frá háskóla íslands. Nokkrir af kennurum þessarar
stofnunar höfðu gengið fram fyrir skjöldu, við hlið
kommúnista og mótmælt öllum landvörnum til handa
Íslandi. Fylgdu þeim að málum margir af námsmönn-
um í háskólanum. Áttu kommúnistar þar öruggan liðs-
kost. Var sá hluti nemendahópsins hávær, óvæginn, mál-
gjarn, fús til að sækja fundi stúdenta og þrauka þar
til fulltrúar borgaraflokkanna gerðust svefnsæknir og
heimfúsir. Fór nálega ætíð svo á fundum nemenda í
háskólanum, að kommúnistar báru sigur úr býtum við
lokaatkvæðagreiðslur. Skilaði lið þeirra sér með tölu,
þótt áliðið væri kvölds. Fylgdu kommúnistum margir
stúdentar, sem voru háifvolgir, af því að hjá byltingar-
forsprökkunum fundu þeir þann hita, sem þá skorti
sjálfa og varð ekki vart í hinum vanmáttugu ræðum
og ritum hugsjónalausra ungmenna úr sofandi velsæld-
arheimilum borgaranna. Hóglátari hluti stúdenta kom
ekki á þessa deilufundi í háskólanum. Þeim þóttu átök
skólapiltanna leiðinleg og lítt til sálubóta. Varnarlið
borgaranna í háskólanum var þess vegna fámennt og
haldlítið á umræðufundum. Kommúnistar höfðu hag-
ræði af því að hafa opinberlega með sér nokkra af kenn-
urum háskólans, en alls enginn af prófessorunum eða
dósentunum gengu opinberlega fram móti byltingar-
áróðri bolsivika, þótt þeir væru honum andvígir. Niður-
staðan af þátttöku háskólans í þessum málum var sú,
að á öllum stúdentafundum báru bolsivikar og fylgi-
lið þeirra hærri skjöld í skiptum við þingstjórnarflokk-
ana. Hvar sem spurðist til íslenzkra stúdenta við nám
á meginlandi Evrópu, komu til birtingar í átthögunum
yfirlýsingar um landvarnarmálin eftir forskrift kom-
múnista.. Engu skipti þó að þessir stúdentar dveldu i
löndum þar sem kommúnistar voru að litlu hafðir, eins
og í Svíþjóð, Noregi, Dnamörku og Frakklandi. fslend-
ingarnir voru í þessum löndum ætíð samir við sig og
samfylktu í þessum löndum með fólki sem ekki var talið
í húsum hæft með þjóðræknum mönnum. Þetta má kall-
ast furðulegt gæfuleysi fyrir hina ungu menn, ættingja
þeirra og hið íslenzka þjóðfélag, sem eyðir frá skatt-
þegnunum mörg hundruð þúsund krónum árlega tiJ