Ófeigur - 15.08.1950, Qupperneq 62

62
ÓFEIGUR
hinar mörgu einhliða fyrirgreiðslur síðustu ára. En
slíkt hefur aldrei komið fyrir. Bolsivikar beita þess-
háttar þvingun svo að segja daglega í öllum skiptum
við veikari þjóðir. Bandaríkin hafa á ótal marga vegu
hjáipað Islandi á síðustu tímum án þess að biðja um
hlunnindi sem endurgjald. Allar þjóðir vita, að Atlants-
hafsþjóðunum er hin mesta raun að varnarleysi Islands
og óttast aðsteðjandi hættu af því. En öll bandalags-
ríkin virða svo mjög sjálfstæði þjóðanna, að þær láta
Island heldur vera hið opna hlið í hringinn en að beita
ofbeldi við minnstu þjóðina í samtökunum. En hitt er
annað mál, að fátt er betur fallið til að skapa tiltrú á
framtíðargildi Atlantshafssamtakanna, heldur en sú
vissa, að forystuþjóðin í bandalaginu hefur sett þann
svip á allt samstarfið, að jafnvel veikustu þjóðirnar,
sem eru, eins og íslendingar, vanar að líða fyrir yfir-
gang þeirra, sem meira mega sín, geta fullkomiega not-
ið sín í félagsskap við margar þjóðir sem meta frelsið
svo mikils, að þær fella niður gamlar landvinninga-
kenningar til að geta í bróðulegri einingu varðveitt hin
eftirsóknarverðustu gæði mannlífsins.
XVIII. Landvarnaviðhorf íslenzkra karhnanna.
Það er óskrifað lögmál, bæði í mannheimum og í
nokkrum hluta dýraríkisins, að karlinn á að verja
konuna gegn allri viðgeranlegri hættu. Einhver þung-
vægasta röksemd fyrir mannfórnum og fjárframlögum
til landvarna, er löngun allra heiðarlegra karlmanna til
að verja heimilin, konurnar og bömin fyrir bölvun inn-
rásarhemaðar. Þessi kennd hefur, að því er snertir
hernað, gert lítið vart við sig hjá Islendingum, því að
Engilsaxar hafa óumbeðið varið landið og þjóðina öld-
um saman. Sú staðreynd, að ungir námsmenn hér á
landi hafa leitazt við að hindra landvamarframkvæmd-
ir er í einu afsakanleg og fordæmanleg. Islenzkum karl-
mönnum ber skylda til að verja mæður, systur, konur
og dætur fyrir grimmd og siðleysi styrjaldar, ef þeir
eru nokkurs megnugir, Vegna mannfæðar geta íslenzk-
ir karlmenn ekki hindrað innrás stórþjóðar einir síns
liðs. En í félagi við stærri þjóðir geta þeir inn af hönd-
um þessa frumstæðu skyldu. Frammistaða þeirra karl-
manna hér á landi, sem'hafa fylgt línu Eysteins Jóns-