Ófeigur - 15.08.1950, Blaðsíða 37

ÖFEIGUR
37
skyndiáhlaupi og breyta því á sólarhring í virki, langt-
um sterkara og þýðingarmeira heldur en Gíbraltar er
í nútímahernaði. Herfræðingar segja, að það sé auðvelt
að verja fsland en erfitt að taka það úr höndum her-
afla, sem hefur búið vel um sig með hinum sterkustu
vígvélum. Ef Rússar koma hér að algerlega varnalausu
landi, eins og það er nú, má fullyrða, að innan sólar-
hrings verði það ótakandi af Rússum nema með ægileg-
ustu blóðfórnum. Auðveldasta aðferðin fyrir Rússa er
að taka landið með loftfluttu herliði. Kunnáttumenn
í herfræðum segja, að 40—50 þúsund manna lið mundi
nægja, með þeim stuðningi, sem her Rússa gæti fengið
á annan hátt. Og með þeim ákafa, sem Rússar hafa
beitt við hervæðing sína og þeirri tækni, sem þeir hafa
í þeim efnum, verður þetta að teljast leikur einn fyrir
herstjóm þeirra. í lok annars heimsstríðsins flutti
Montgomery hershöfðingi allt að 10 þúsund hermenn
frá Bretlandi flugleiðis yfir Norðursjó til Amheim í
Hollandi, í því skyni að ná brúm yfir Rín og geta kom-
ið liði bandamanna þar yfir og stytt stríðið um hálft
ár eða meira. Þessi herflutningur va undirbúinn í skyndi
og með margfallt minni tækni heldur en Rússar
ráða nú yfir. Að öðru leyti var þetta herbragð Breta
að mörgu leyti hliðstætt hinni óhjákvæmilegu tilraun
Rússa að gera ísland að höfuðvirki sínu í Atlantshafi
í ófriðarbyrjun. Hið loftflutta lið Breta átti að her-
taka stöðvar, sem voru svo mikilvægar, að ef herferð-
in til Arnheim hefði lánazt, mundi stríðið hafa endað
skjótt og allt Þýzkaland og Tékkóslóvakía orðið vest-
an járntjaldsins, með allri þeirri mannfélagshamingju,
sem leitt hefði af þeim sigri, móts við það, sem varð. Til
að ná svo mikilvægum árangri, hætti Montgomery mörg
þúsund úrvalshermönnum. I stríði telja jafnvel hinir
varfæmustu foringjar slíkar fórnir óhjákvæmilegar.
Þessi liðflutningur tókst vel, en ekki var unnt að flytja
þung hergögn loftleiðis. Þess vegna tókst Þjóðverjum
með stórskotaliði og skriðdrekum að sigra Breta, sem
komu léttvopnaðir úr fallhlífum sínum. Bretamir börð-
ust með mestu hreysti og lá við, að þeir gætu tekið og
haldið Rínarbrúnum, þrátt fyrir vöntun stórskotaliðs,
þar til liðsauki barst. Þessi herferð Breta sannar, hve
mikið lið er hægt að flytja langa leið í flugvélum, ekki
sízt, þegar byggt er á margra ára undirbúningi. Hið