Ófeigur - 15.08.1950, Blaðsíða 58

58
ÓFEIGUR
sjálfstæða hugsun almennings á landvamarmálinu,
brauzt umhyggja manna fram í ýmsum myndum.
Skúli Guðmundsson hafði, að maklegleikum, hlotið nokk-
urt ámæli fyrir frammistöðu sína 30. marz 1949. Um
mitt sumar 1950 reyndu Vestur-Húnvetningar að bæta
fyrir mistök þingmanns kjördæmisins. Héldu Sjálf-
stæðismenn í sýsiunni fjölmennan flokksfund. Þegar
leið á samkomuna, kvaddi einn af leiðtogum bænda í
sýslunni sér hljóðs og bar fram með glöggum rök-
stuðningi tilllögu um að fundurinn sendi formanni
flokksins skelegga áskorun um að beita sér fyrir að Is-
land nyti ekki minni herverndar, heldur en hin banda-
lagsríkin. Voru um málið samhuga umræður og til-
lagan að lokum samþykkt með öllum atkvæðum. 1
Múlasýslum vildi einn af helztu leiðtogum Sjálfstæðis-
flokksins fá nafnkunnan Framsóknarmann í fjórð-
ungnum til að standa að sameiginlegu fundarhaldi
beggja stjórnarflokkanna til að knýja fram eindregn-
ar kröfur um Atlantshafsvernd. Framsóknarmaðurinn
var algerlega samþykkur Sjálfstæðismanninum, en sagð-
ist ekki telja sér fært að koma opinberlega fram í
svo stóru máli nema með leyfi flokksstjórnarinnar.
Á Akureyri var allur þorri hugsandi manna ákveðinn
um að telja hervernd lífsnauðsyn. Bárust þangað stöð-
ugar fréttir af hinum mikla síldveiðiflota Rússa utan
við landhelgina og þótti mönnum það uggvænlegt ná-
býli, ekki sízt eftir að fregnir bárust um framkomu
Rússa við skipstrandið í Þorgeirsfirði, þegar skipsfólk
þáði ekki, fyrir ofsa vfirmanna sinna, nokkra hjálp,
hvorki hús, mat eða klæði, þó að það væri með brot-
ið skip og hjálparvana. Yfirmennirnir drógu, jafnvel
í ýtrustu neyð, járntjaldið örugglega milli sinna inni-
byrgðu manna og fólks, sem nýtur hins vestræna menn-
ingarlífs.
Á Akureyri voru ákveðin samtök milli áhrifamanna
úr stjórnarflokkunum um að krefjast af ríkisstjórn-
inni, að hún bæði sem allra fyrst um hervernd. Þessir
menn vildu láta flokksblöðin á Akureyri taka í streng
með Landvörn og Ófeigi, og flytja hvatningargreinar
um málið. Flokksstjórnimar í Reykjavík báðu sam-
herja sína á Akureyri að hefja ekki opinberar umræð-
ur, meðan stjórnmálamennh’nir væru að komast að sam-
komulagi um hvers þeir ættu að biðja. Liðsoddar Ak-