Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.2004, Blaðsíða 88

Tímarit Máls og menningar - 01.09.2004, Blaðsíða 88
ÁRNI BERGMANN Á valdadögum Khrúsjovs á sjötta áratugnum batnaði hagur manna í Sovétríkjunum verulega, bæði að því er varðar almenn lífskjör og svo vegna minnkandi ótta við leynilögreglu, en um leið hverfur hin heita og einlæga Sovéttrú á Vesturlöndum. Það gerðist ekki aðeins vegna þess áfalls sem hún varð íyrir þegar arftaki Stalíns á aðalritarastól Kommún- istaflokksins rekur í frægri „leyniræðu“ margskonar glæpi leiðtogans mikla. Tvennt gerist í senn: menntamenn eru ekki jafn vantrúaðir og þeir voru á kreppuáratugnum á kapítalisma og lýðræði heima hjá sér og um leið hefur sovétrússneskur hvunndagsleiki færst nær. í heimi aukinna samskipta þekkja menn hann betur en áður. Það skipti þá ekki höfuðmáli hve ólíkur eða líkur vestrænum samfé- lögum hann reyndist vera. Mestu varðaði, að hann var ekki lengur spennandi, ekki fullur fyrirheita. Allur vindur var úr þeirri hugmynd að í Sovétríkjunum væri allt nýtt. Þekking tók við af óskhyggju, gloppótt að sönnu en mun raunsæislegri en áður. Hin pólitíska óskhyggja eða útóp- ismi, flutti annað, í nýtt Langtburtistan. Sumir fóru með trúarþörf sína til Kína á dögum menningarbyltingar eða þá til Kúbu eða eitthvað þangað í Þriðja heiminum sem menn sáu mjóan mikils vísi. Afstaða manna til Sovétríkjanna varð ekki það hita- og tilfinningamál sem verið hafði. Hún tók í litlum mæli mið af trúarþörf, en þeim mun meir af alls- konar praktískum sjónarmiðum: vildu menn eiga í Sovétríkjunum afl sem gæti hamlað gegn miklu veldi Bandaríkjanna? Eða þurftu þeir á þeim að halda í arðsömum viðskiptum? Afstaða vinstrigáfumanna var einatt tvíbent: þeir litu ekki á Sovétríkin sem stóran vonargjafa, þeir gagnrýndu mannréttindabrot og ritskoðun, samt töldu þeir margir að þau hefðu enn vissu gagnlegu hlutverki að gegna í heimstaflinu.22 Úr sögu Staðleysunnar Afstaða vestrænna gáfumanna til Rússlands er merkilegur kafli í sögu Staðleysunnar, Útópíunnar. Staðleysa er land þar sem draumar gáfu- manna um skynsamlegt og réttlátt þjóðfélag hafa ræst - eða þá staður þar sem allt hefur farið á versta veg (dystópía). Staðleysunni er stundum komið fyrir í gullaldarfortíð, stundum á fjarlægri eyju úti í veraldar- sjónum, stundum úti í geimnum eða þá í fjarlægri framtíð. En þeir sem velta fyrir sér möguleikum og háska í þróun samfélaga hafa líka á hverjum tíma viljað finna Staðleysunni stað í eigin samtíð. Þeir leita sér lands eins og Rússlands, sem er hæfilega lítið þekkt til að þar sé gott svig- rúm fyrir ímyndunaraflið, sem velur sér síðan eitthvað jákvætt til að spila úr. Allt í anda þeirrar þarfar, sem lagt var upp með: að telja sig vita að ein- 86 TMM 2004 • 3
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.